Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

С английского на:
Греческий
С греческого на:
Все языки
Английский
Немецкий
Русский

τὰ τῶν ὑδάτων ς

Толкование Перевод

1 ὕδωρ

ὕδωρ, ατος, τό (Hom.+; loanw. in rabb.) water

① in a material sense, as an element Dg 8:2 (Ar. 5, 1f; Ath. 18, 3; s. στοιχεῖον 1). Of the ocean 1 Cl 33:3; pl. Hv 1, 3, 4 (cp. Ps 135:6, w. the sing. as v.l.; JosAs 12:3; Just., A I, 60, 6). The earth (before the Deluge) formed ἐξ ὕδατος καὶ διʼ ὕδατος 2 Pt 3:5 (cp. HDiels, Doxographi Graeci 1879 p. 276, 12 [Θαλῆς] ἐξ ὕδατός φησι πάντα εἶναι καὶ εἰς ὕδωρ πάντα ἀναλύεσθαι; JChaine, Cosmogonie aquatique et conflagration finale d’après 2 Pt: RB 46, ’37, 207–16. S. also Artem. 1, 77 p. 70, 6 al. ἐξ ὕδατος ἢ διʼ ὕδατος). Of the waters of the Deluge 1 Pt 3:20; 2 Pt 3:6. σίφων ὕδατος a water-pump Hm 11:18. κεράμιον ὕδατος a water jar (s. κεράμιον) Mk 14:13; Lk 22:10. ποτήριον ὕδατος (Just., A I, 65, 3; 66, 4; PGen 51, 9) a cup of water Mk 9:41. Water for washing Mt 27:24; Lk 7:44; J 13:5. Cp. Hs 9, 10, 3. Water fr. a well J 4:7 (TestAbr A 3 p. 79f [Stone p. 7f] ὕδωρ ἀπὸ τοῦ φρέατος); fr. a spring Js 3:12 (γλυκὺ ὕδωρ; s. γλυκύς, also Demetr.: 722 Fgm. 4 Jac.; ParJer 9:18; Just., D. 86, 1; Herm. Wr. 13, 17); of a stream Rv 16:12 (cp. ParJer 6:25 τοῦ ὕδατος τοῦ Ἰορδάνου; Just., D. 88, 3).—τὸ ὕδωρ specif.=the river Mt 3:16; Mk 1:10; =the pool J 5:3f, 7; =the lake Lk 8:24, pl. Mt 8:32; 14:28f; =the spring, etc. pl. Rv 8:11ab; cp. πηγαὶ (τῶν) ὑδάτων vs. 10; 14:7; 16:4 (Just. A I, 64, 1); =the mountain torrent pl. Hv 1, 1, 3; cp. GJs 18:3. Of waters gener., or not more exactly defined Mt 17:15. ὕδωρ τι Ac 8:36a. Cp. vs. 38f. Pl. Mk 9:22. ὕδατα πολλά (Ps 28:3) J 3:23; Rv 17:1; ὕδατα ταῦτα GJs 3:2. φωνὴ ὑδάτων πολλῶν the sound of many waters (Ps 92:4) Rv 1:15; 14:2; 19:6 (Mussies 82). χεόμενα ὕδατα water that is poured out Ox 840, 32f. γεμίσαι ὕδωρ draw water GJs 11:1 (cp. TestAbr A 3 p. 79, 34 [Stone p. 6]).—After Num 15:16ff of trial by water ὕδωρ τῆς ἐλέγξεως GJs 16:1. W. bread as that which is necessary to maintain life Hs 5, 3, 7 (cp. Am 8:11; JosAs 10:2; 4 [6] Esdr [POxy 1010]); AcPl Ha 4, 4. In contrast to wine J 2:9 (ApcEsdr 4:27). W. blood J 19:34 (s. αἷμα 1a). Christ came διʼ ὕδατος καὶ αἵματος and ἐν τῷ ὕδατι καὶ ἐν τῷ αἵματι 1J 5:6abc; cp. vs. 8 (s. διά A 1a, ἐν 5aβ and ἔρχομαι 1bα). Gener. of John’s baptism by water (alone), opp. πνεῦμα Mt 3:11; Mk 1:8; Lk 3:16; J 1:33 (26, 31); Ac 1:5; 11:16. Of Christian baptism, the new birth ἐξ ὕδατος καὶ πνεύματος J 3:5 (on the originality of the rdg. ὕδατος καί s. Hdb.³ ad loc.; Bultmann 98, 2; cp. Just., D. 138, 3 διʼ ὕδατος καὶ πίστεως καὶ ξύλου), 8 v.l. Cp. Ac 10:47 AcPl Ha 3, 32. καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι Eph 5:26. λελουσμένοι τὸ σῶμα ὕδατι καθαρῷ Hb 10:22 (καθαρός 1). Even the OT points to the water of baptism B 11:1ab, 8ab, which Christ has consecrated by his own baptism IEph 18:2. The symbolic language of Hermas makes many allusions to the baptismal water: διʼ ὕδατος ἀναβαίνειν Hs 9, 16, 2. εἰς ὕδωρ καταβαίνειν m 4, 3, 1; Hs 9, 16, 6. The tower (=God’s assembly, church) is built ἐπὶ ὑδάτων Hv 3, 2, 4; 3, 3, 5ab, ὅτι ἡ ζωὴ ὑμῶν διὰ ὕδατος ἐσώθη καὶ σωθήσεται 3, 3, 5c. Acc. to D 7:1, when at all poss., ὕδωρ ζῶν running water (ζάω 4) is to be used in baptizing. Cp. 7:2.

② transcendent life-giving medium, water, fig. ext. of 1, with the transition marked by J 4:10f, where (τὸ) ὕδωρ (τὸ) ζῶν (cp. JosAs 14:12; 1QH 8:7 and CD 6:4 [s. also 3:16]) is partly spring water and partly a symbol of the benefits conferred by Jesus (OCullmann, ThZ 4, ’48, 367f.—For the imagery cp. Sir 15:3.—Cp. 1QH 8:4). Cp. 7:38; 4:14abc (cp. Sir 24:21); IRo 7:2 (cp. OdeSol 11:6; Anacreontea 12, 7 p. 9 Preisendanz λάλον ὕδωρ). ὕδωρ (τῆς) ζωῆς water of life (s. Hdb. exc. on J 4:14; REisler, Orphisch-dionys. Mysteriengedanken in der christl. Antike: Vorträge der Bibl. Warburg II/2, 1925, 139ff; Herm. Wr. 1, 29 ἐτράφησαν ἐκ τοῦ ἀμβροσίου ὕδατος) Rv 21:6 (the award granted a conquering hero; cp. Pind., I. 6, 74); 22:1, 17. βεβάμμεθα ἐν ὕδασι ζωῆς Ox 840, 43f. ζωῆς πηγαὶ ὑδάτων springs of living water Rv 7:17.—SEitrem, Opferritus u. Voropfer der Griechen u. Römer 1915, 78ff, Beiträge z. griech. Religionsgesch. III 1920, 1ff; MNinck, Die Bed. des Wassers im Kult u. Leben der Alten 1921; AKing, Holy Water: A Short Account of the Use of Water for Ceremonial and Purificatory Purposes in Pagan, Jewish, and Christian Times 1926; TCanaan, Water and the ‘Water of Life’ in Palest. Superstition: JPOS 9, 1929, 57–69.—B. 35; BHHW III 2138–41 (lit.).—DELG. M-M. TW.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ὕδωρ
2 ἄγγελος

ἄγγελος, ου, ὁ (Hom.+) ‘messenger’.

① a human messenger serving as an envoy, an envoy, one who is sent

ⓐ by humans (Hom.+; ins, pap; Gen 32:4, 7; Jdth 1:11; 3:1; 1 Macc 1:44; 7:10; Jos., Ant. 14, 451, Vi. 89): in his earthly ministry Jesus ἀπέστειλεν ἀγγέλους (Diod S 2,18,1 the king of India to Semiramis; 4, 65, 4) Lk 9:52; of John the Baptist’s disciples 7:24; of Joshua’s scouts Js 2:25 (cp. Josh 7:22).

ⓑ by God (prophets Hg 1:13; Mal subscr.; a priest Mal 2:7.—1 Esdr 1:48f. S. also Theognis 1, 769, where the poet is Μουσέων ἄγγελος; Epict. 3, 22, 23; 38; Ael. Aristid. 37 K.=1 p. 15 D.; Maximus Tyr. 11, 9c Plato, as the one who brings us information about God, is called ὁ ἐξ Ἀκαδημίας ἄγγ.; Oenomaus in Eus., PE 5, 20, 3; 5 Carnus the soothsayer is ἄγγ. of the gods) of John the Baptist as forerunner Mt 11:10; Mk 1:2; Lk 7:27 (all Mal 3:1; cp. Ex 23:20).

② a transcendent power who carries out various missions or tasks, messenger, angel (ἄ. as a spirit-being, oft. connected w. the nether world in Gr-Rom. sources [EZiebarth, Neue attische Fluchtafeln: NGG 1899, 127ff no. 24; IG XII/3, 933–74. Other material in Dibelius, Geisterwelt 209ff. S. also the oracles: Theosophien 13 p. 169, 31; Ps.-Callisth. 1, 1, 3 ἐπεκαλεῖτο τοὺς ἀγγέλους καὶ θεὸν Ἄμμωνα; 2, 25, 1; Porphyr., Ad Marcellam 21 ἄγγελοι θεῖοί τε κ. ἀγαθοὶ δαίμονες; Hierocles 3, 424; 23, 468.—ἄ. w. θεοί and δαίμονες Damascius (V/VI A.D.) 183 Ruelle; ἄ. w. δαίμονες and ἥρωες Proclus, Rep. II 243 Kroll, Tim. III 109 Diehl.—FCumont, RHR 72, 1915, 159–82; FAndres, D. Engellehre d. griech. Apologeten 1914 and in Pauly-W. Suppl. III 1918, 101ff; Rtzst., Myst. 171, 2; Bousset, ARW 18, 1915, 170ff] and as a transcendent power in Judaism [LXX; En 10:7; 20:1; 99:3 al.; Essenes in Jos., Bell. 2, 142; Philo, cp. Schürer III 881–85 (on Philo) w. lit.; Joseph.; Test12Patr; prayers for vengeance fr. Rheneia (I B.C.) 9f κύριε ὁ πάντα ἐφορῶν καὶ οἱ ἄνγελοι θεοῦ; on this Dssm. LO 353f; 357=LAE 414; 418f; SIG 1181 w. note 2; PFouad 203, 3f (I A.D.); on this PBenoit, RB 58, ’51, 549–65; PKatz, TZ 10, ’54, 228–31. Loanw. in rabb.—Bousset, Rel. 320ff; J-BFrey, L’Angélologie juive au temps de J-Chr.: RSPT 5, 1911, 75–110; HKuhn, JBL 67, ’48, 217–32 Jewish apocalypses], likewise in the magical pap, w. their mixture of gentile and Jewish infl. [PGM 1, 76 an ἄ. as a star fr. heaven; 4, 570ff; 998; 1112; 13, 329; 585; 609; 744]. Cp. the ins APF 3, 1906, 445 no. 67; 451 no. 94. The more common term in polytheistic lit. for beings intermediate between gods and humans is δαίμων [q.v.], which monotheistic writers reserved for reference to a realm hostile to God’s interests, while retaining the term ἄ. for intermediate beings, either those loyal to God or those in rebellion [s. c].)

ⓐ as messengers of God, angels (LXX; Philo, Somn. 1, 190; transcendent messengers of the gods in Hom. are not intermediate beings. Yet the description of Hermes, the κῆρυξ τῶν θεῶν, as their ἄγγελος ἄριστος [Diod S 5, 75, 2] may have made it easier for Gr-Romans in general to understand ἄ. as God’s heavenly messenger; cp. the messenger of the god Men: EA 18, ’91 p. 92f, no. 2, 5f [lit.]) mostly w. gen.: κυρίου (Gen 16:10f al.) Mt 1:20; 2:13, 19; Lk 1:11; 2:9; Ac 5:19; 12:7, 23. τοῦ θεοῦ (Gen 31:11; 32:2 al.; Philo, Deus Imm. 1; Jos., Bell. 5, 388) Lk 12:8f; 15:10; J 1:51 (HWindisch, ZNW 30, ’31, 215–33; also s. below on Lk. 2:15). ἄ. θεοῦ (Gen 21:17 A; Judg 13:6 B; Jos., Ant. 1, 73; Orig., C. Cels. 8, 31, 18) Gal 4:14; Hb 1:6 (Ps 96:7; Dt 32:43); 1 Cl 29:2 (Dt 32:8). Abs. (Num 20:16; Judg 13:11; Tob 6:4ff al.) Lk 1:13, 18, 38; 2:10, 13, 15, 21; J 20:12; Ac 7:53; 1 Ti 3:16; 1 Pt 1:12 (in wordplay on the superiority of human beings to angels s. Sextus 32; on their status and classification s. also Orig., C. Cels. 4, 29, 16) al. ἅγιοι ἄ. (PGM 4, 1934, 1938) Mk 8:38; Lk 9:26; Ac 10:22; Rv 14:10; 1 Cl 39:7 (Job 5:1); Hv 2, 2, 7; ἐκλεκτοὶ ἄ. 1 Ti 5:21 (ἄ. as witnesses so TestLevi 19:3 and SIG 1181, 10=Dssm. LO 351–62 [LAE 413–24]; cp. Jos., Bell. 2, 401); ἄ. ἰσχυρός (cp. Da 4:13; Ps 102:20) Rv 5:2; 18:21. Their abode is heaven, and so they are ἄ. τῶν οὐρανῶν Mt 24:36 (unless οὐρ.=θεοῦ); ἄ. ἐν τοῖς οὐρανοῖς Mk 12:25; ἄ. ἐν οὐρανῷ 13:32; ἄ. ἐξ οὐρανοῦ Gal 1:8, cp. Mt 22:30; 28:2; Lk 22:43. They return to heaven when they have fulfilled their mission on earth 2:15. Hence ἄ. φωτός (cp. SJCh 78, 17) 2 Cor 11:14; ἄ. φωταγωγοί B 18:1. There the good are united w. them after death Hv 2, 2, 7; Hs 9, 27, 3. They appear in dazzling light Lk 2:9; Ac 7:30 (Ex 3:2); ISm 6:1; cp. the ‘shining face’ of Ac 6:15; or in white garments J 20:12; cp. Mt 28:3; Lk 24:4. Called πνεύματα Hb 1:7; 1 Cl 36:3 (both after Ps 103:4). πνεύματα λειτουργικά serving spirits Hb 1:14. Their voice is like thunder J 12:29; γλῶσσαι τῶν ἀ. language of angels 1 Cor 13:1 (after the analogy of the languages of the gods, Plato in Clem. Al., Strom. 1, 143; cp. 2 Cor 12:4; Rv 14:2f; TestJob 48–50; GSteindorff, Apk. d. Elias: TU 17, 3a, 1899, 153). They bring messages fr. God to men Lk 1:11f; Mt 28:2ff, and were also active in the giving of the law νόμος διαταγεὶς διʼ ἀγγέλων Gal 3:19; cp. Ac 7:38, 53; Hb 2:2 (Jos., Ant. 15, 136 τῶν ἐν τοῖς νόμοις διʼ ἀγγέλων παρὰ τ. θεοῦ μαθόντων; cp. Did., Gen. 110, 15 κἂν γὰρ διὰ ὑπουργῶν ἀγγέλων ποιῇ ἃ βούλεται θεός). As guardian angels of individuals (Tob 5:6, 22; cp. PGM 1, 172ff; Ael. Aristid. 50, 57 K.=26 p. 519 D.: ὁ σὸς Ἑρμῆς ἐστιν, to whom Aristid. has been entrusted since his birth) Mt 18:10 (PBarry, ET 23, 1912, 182); Ac 12:15 (JMoulton, JTS 3, 1902, 514–27, ET 14, 1903, 5ff); Lk 4:10 (Ps 90:11); Hv 5:1f. They conduct the blessed dead into heaven Lk 16:22 (Hermes does this acc. to Pythag. [Diog. L. 8, 31]); instruct humans to do good Hv 3, 5, 4; δικαιοσύνης m 6, 2, 1 (ParJer 8:12); rejoice at the repentance of a sinner Lk 15:10; cp. the ἄ. τῆς μετανοίας Hm 12, 4, 7; 12, 6, 1 al. They preside over various realms ἄ. ὁ ἔχων ἐξουσίαν ἐπὶ τοῦ πυρός Rv 14:18; ἄ. τῶν ὑδάτων 16:5; the four winds 7:1. God assigns them διακόσμησις γῆς Pa (4) (cp. ἄγγελοι ἐπὶ τῶν ἐξουσιῶν GrBar 12:3). An angel, Thegri, rules the animal world Hv 4, 2, 4 (Synes., Ep. 57 p. 192b δαίμονες as leaders of the grasshoppers). ἄ. τοῦ πνεύματος τοῦ προφητικοῦ m 11:9; τὸν ἄ. τὸν τιμωρητήν Hs 7:6; cp. ὁ ἄ. ὁ μέγας Hs 8, 4, 1.—As creator of the world AcPlCor 1:15. On ἄ. τῶν ἐκκλησιῶν Rv 1:20, cp. 2:1, 8, 12, 18; 3:1, 7, 14 (on the textual problems associated w. these vss. s. RCharles, ICC Comm. 1920, I, clvii; clxf; II 244; RBorger, TRu 52, ’87, 42f) and s. on ἀστήρ.—Subordinate to Christ Mt 4:11; 13:41; 16:27; Hb 1:4ff (Ps 96:7; B-D-F §254, 2); 1 Pt 3:22; Rv 5:11f; glorify him J 1:51 (JFritsch “… videbitis … angelos Dei ascendentes …,” VD 37, ’59, 1–11). δώδεκα λεγιῶνας ἀ. Mt 26:53; μυριάσιν ἀ. Hb 12:22; cp. Rv 5:11. Seven principal angels (Tob 12:15) Rv 8:2, 6; 15:1, 6; 16:1; 17:1; 21:9 (GDix, The Seven Archangels and the Seven Spirits: JTS 28, 1927, 233–50). Six angels, created first, to whom the management of all creation is entrusted Hv 3, 4, 1. Angels at the Parousia Mt 24:31; 2 Th 1:7. Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄ. αὐτοῦ Rv 12:7. Revered by people (Celsus 1, 26 Ἰουδαίους σέβειν ἀγγέλους; 5, 6) θρησκείᾳ τῶν ἀ. worship of angels Col 2:18; λατρεύειν ἀγγέλοις as a sign of Jewish piety PtK 2 p. 14, 26=Clem. Al., Strom. 6, 41 p. 452, 9. Christ as σεμνότατος ἄ. Hv 5:2; m 5, 1, 7; cp. ὁ ἅγιος ἄ. Hs 5, 4, 4 v.l.; ὁ ἔνδοξος ἄ. Hs 5, 4, 4; 7:1ff; 8, 1, 2. ὁ ἄ. κυρίου Hs 7:5; 8, 1, 2ff; called Michael in Hs 8, 3, 3, where it is to be noted that Michael was the guardian angel of God’s people (WLueken, D. Erzengel Michael 1900; MDibelius, Hdb. exc. on Hs 5, 6, 8 p. 575f).

ⓑ intermediate beings gener., w. no ref. to their relation to God (opp. ἄνθρωποι; s. 2 above immediately before a) 1 Cor 4:9 (cp. TestJos 19:9 ἔχαιρον ἐπʼ αὐτῷ οἱ ἄγγελοι κ. οἱ ἄνθρωποι κ. πᾶσα ἡ γῆ).—Ro 8:38 ἄ. as serving spirit-powers seem to be differentiated fr. the ἀρχαί, who rule.

ⓒ evil spirits (Lactant., Inst. 2, 15, 8 daemonas Trismegistus ἀγγέλους πονηρούς appellat. Cp. also Job 1:6; 2:1; Philo, Gig. 16; TestAsh 6:4; PGM 4, 2701; αἱ πονηραὶ δυνάμεις, διάβολος καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ Did., Gen. 45, 5; ADieterich, Nekyia 1893, 60f) τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ Mt 25:41; cp. Rv 12:9. ὁ δράκων καὶ οἱ ἄ. αὐτοῦ vs. 7; ἄ. τῆς ἀβύσσου 9:11 (s. Ἀβαδδών); ἄ. πονηρός B 9:4; ἄ. τῆς πονηρίας in contrast to guardian angels Hm 6, 2, 1; ἄ. Σατανᾶ, which causes physical pain 2 Cor 12:7; esp. called ἄ. τρυφῆς καὶ ἀπάτης Hs 6, 2, 1f; leading men into evil B 18:1. Of the angels’ fall and their punishment (cp., in the opinion of many, Gen 6:2; En 6ff; 54; Book of Jubilees 5; SyrBar 56:13; LJung, Fallen Angels in Jewish, Christian, and Mohammedan Lit. 1926; ALods, Congr. d’Hist. du Christ. I 29–54) ὁ θεὸς ἀγγέλων ἁμαρτησάντων οὐκ ἐφείσατο 2 Pt 2:4; ἀ. τοὺς μὴ τηρήσαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχήν who did not keep to their proper domain (s. ἀρχή 7) Jd 6. From the pass. already quoted above w. Gen. 6:2 (cp. also TestReub 5:3; Jos., Ant. 1, 73 ἄγγελοι θεοῦ γυναιξὶ συνιόντες; and polytheists’ concept of erotic desires of transcendent beings: HUsener, Weihnachtsfest² 1911, 74f; Rtzst., Poim. 228ff. Herr der Grösse 14f; and GJs 14:1) some conclude that the angels were subject to erotic desires; this is held to explain the regulation that women are to wear a veil in church services, since angels are present (cp. Origen, Orat. 31 and Ps 137:1 ἐναντίον ἀγγέλων ψαλῶ σοι) 1 Cor 11:10 (for another view and for the lit. s. ἐξουσία 7; s. also JFitzmyer, [Qumran angelology] NTS 4, ’57/58, 48–58; LJervis, JBL 112, ’93, 243–45: angels mediate God’s presence). In 6:3 οὐκ οἴδατε, ὅτι ἀγγέλους κρινοῦμεν; it is not certain whether only fallen angels are meant; θρησκείᾳ τῶν ἀ. worship of angels Col 2:18 polemicizes against what appears to be a type of gnostic reverence for angels. (On Qumran angelology s. Fitzmyer, cited above.)—OEverling, D. paulinische Angelologie u. Dämonologie 1888; Dibelius, Geisterwelt 1909; GKurze, D. Engels-u. Teufels-glaube d. Ap. Pls 1915; MJones, St Paul and the Angels: Exp. 8th ser., 16, 1921, 356–70; 412–25; EPeterson, D. Buch von den Engeln ’35; JMichl, D. Engelvorstellungen in Apk I ’37; ELangton, The Angel Teaching of the NT ’37; JBernardin, JBL 57, ’38, 273–79; ESchick, D. Botschaft der Engel im NT ’40; WMichaelis, Z. Engelchristol. im Urchristent. ’42; GHatzidakis, Ἄγγελος u. Verwandtes: SBWienAk 173, 1914.—B. 1486. DELG. DDD 81–96 (lit.). M-M. New Docs 5, 72f. TW. Sv.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἄγγελος
3 πίπτω

πίπτω (Hom.+) impf. ἔπιπτον; fut. πεσοῦμαι (B-D-F §77; Rob. 356); 2 aor. ἔπεσον and ἔπεσα (B-D-F §81, 3; W-S. §13, 13; Mlt-H. 208; W-H., app. p. 164; Tdf., Prol. p. 123); pf. 2 sg. πέπτωκας Rv 2:5 (πέπτωκες v.l.; B-D-F §83, 2; W-S. §13, 16; Mlt-H 221), 3 pl. πέπτωκαν Rv 18:3 v.l. (W-S. §13, 15; Mlt-H. 221)

① to move w. relative rapidity in a downward direction, fall, the passive of the idea conveyed in βάλλω.

ⓐ fall (down) from a higher point, w. the ‘point from which’ designated by ἀπό (Hom. et al.) ἀπὸ τῆς τραπέζης from the table Mt 15:27; Lk 16:21. ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ Mt 24:29. ἀπὸ τῆς κεφαλῆς Ac 27:34 v.l. (of the falling out of hair, as Synes., Calvit. 1, p. 63b). The direction or destination of the fall is expressed by an adv. ἀπὸ τοῦ τριστέγου κάτω down from the third story Ac 20:9. ἀπὸ τοῦ κεράμου χαμαί from the roof to the ground Hm 11:20. ἔκ τινος from someth.: ἐκ τοῦ οὐρανοῦ (Sallust. 4 p. 8, 19; Job 1:16; 3 Km 18:38.—SibOr 5, 72 ἐξ ἄστρων) Mk 13:25; of lightning (Ps.-Plut., Vi. Hom. 111 εἰ ἐκπίπτοι ἡ ἀστράπη; Ps.-Clem., Hom. 9, 5; 6) Lk 10:18 (Lycophron, vs. 363 of the image of Athena ἐξ οὐρανοῦ πεσοῦσα. Cp. σατάν; be thrown is also possible here); Rv 8:10a; the destination is added ἐκ τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὴν γῆν 9:1 (Ps.-Callisth. 2, 10, 10 ἐξ οὐρανοῦ εἰς τὸ ἔδαφος πεπτωκότες). W. only the destination given ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν among the thorns Lk 8:7. ἐπί τι on someth. Rv 8:10b. ἐπὶ τὴν γῆν (Aeschyl., Ag. 1019; Am 3:5; JosAs 16:16) Mt 10:29 (with the patristic v.l. εἰς παγίδα cp. Am 3:5 and Aesop, Fab. 193 P.=340 H./284 Ch./207 H-H. of a bird: ἐμπίπτειν εἰς τοὺς βρόχους); 13:8; Hm 11:21 (here the ‘place from which’ is designated by an adv.: ἄνωθεν).—ἐπὶ τὰ πετρώδη Mt 13:5; cp. Mk 4:5 (ἐπί 4bγ). ἐπὶ τὰς ἀκάνθας Mt 13:7 (ἐπί 4bδ). A pers. falls down ἐπὶ τὸν λίθον on the stone Mt 21:44a; Lk 20:18a. Conversely the stone falls on a pers. Mt 21:44b; Lk 20:18b. Likew. ἐπί τινα 23:30; Rv 6:16 (cp. on both Hos 10:8).—In imagery ὁ ἥλιος π. ἐπί τινα the (heat of the) sun falls upon someone Rv 7:16 (Maximus Tyr. 4, 1a ἡλίου φῶς πίπτον εἰς γῆν; Alex. Aphr., An. Mant. p. 146, 9 Br. τὸ φῶς ἐπὶ πάντα πίπτει). ὁ κλῆρος π. ἐπί τινα (κλῆρος 1) Ac 1:26. come (upon) ἐπί τινα someone ἀχλὺς καὶ σκότος Ac 13:11. Rv 11:11 v.l. (φόβος 2a).—εἴς τι (Hes., Op. 620) εἰς τὴν γῆν (Phlegon: 257 Fgm. 36, 1, 5 Jac. πίπτειν εἰς τὴν γῆν) Mk 4:8; Lk 8:8; J 12:24; Rv 6:13; 1 Cl 24:5. εἰς τὴν ὁδόν Hv 3, 7, 1. εἰς βόθυνον Mt 15:14; cp. Lk 14:5. εἰς τὰς ἀκάνθας Mk 4:7; Lk 8:14. εἰς τὸ πῦρ Hv 3, 7, 2. παρά τι on someth. παρὰ τὴν ὁδόν (Iambl. Erot. p. 222, 22) Mt 13:4; Mk 4:4; Lk 8:5. ἐγγύς τινος near someth. ἐγγὺς (τῶν) ὑδάτων Hv 3, 2, 9; 3, 7, 3.

ⓑ of someth. that, until recently, has been standing (upright) fall (down), fall to pieces

α. of persons

א. fall to the ground, fall down (violently) εἰς τὸ πῦρ καὶ εἰς τὸ ὕδωρ Mt 17:15 (but HZimmern, Die Keilinschriften u. d. AT³ 1903, 366; 363f, and JWeiss ad loc. take the falling into fire and water to mean fever and chills). ἐπὶ τῆς γῆς (SibOr 4, 110; 5, 100) Mk 9:20 (π. under the infl. of a hostile spirit; sim. Jos., Ant. 8, 47). ἐπὶ τὴν γῆν (SibOr 4, 110 v.l.) Ac 9:4; cp. 22:7 (s. ἔδαφος). χαμαί (Job 1:20; Philo, Agr. 74) J 18:6. ἔπεσα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός Rv 1:17.—Abs. fall down GPt 5:18 v.l. Fall dead (Paradox. Vat. 37 Keller πίπτει; Mel., P. 26, 184 πρηνὴς δὲ ἔπιπτε σιγῶν) Ac 5:5, 10; 1 Cor 10:8 (cp. Ex 32:28); Hb 3:17 (Num 14:29). Specifically fall in battle (Ael. Aristid. 46 p. 233 D.; Appian, Hann. 56 §236; Jos., Vi. 341; 354) Lk 21:24 (cp. στόμα 4 and Sir 28:18; 4 [6] Esdr [POxy 1010, 3–11 σὺ ἐν ῥομφαίᾳ πεσῇ … πεσοῦνται ἐν μαχαίρῃ]).

ב. fall down, throw oneself to the ground as a sign of devotion or humility, before high-ranking persons or divine beings, esp. when one approaches w. a petition (LXX; TestAbr A 18 p. 100, 29 [Stone p. 48]; JosAs 14:4; ApcSed 14:2), abs. Mt 2:11; 4:9; 18:26, 29; Rv 5:14; 19:4; 22:8 (in all these places [except Mt 18:29] π. is closely connected w. προσκυνεῖν [as Jos., Ant. 10, 213 after Da 3:5 and ApcMos 27]. Sim. in many of the places already mentioned). W. var. words added (Jos., Ant. 10, 11 πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον τ. θεὸν ἱκέτευε; Gen 17:3, 17; Num 14:5) ἐπὶ πρόσωπον (αὐτοῦ, αὐτῶν) Mt 17:6; 26:39; Lk 5:12; 17:16 (ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ); 1 Cor 14:25; ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν Rv 7:11; 11:16; ἐπὶ τῆς γῆς Mk 14:35. Further, the one to whom devotion is given can be added in var. ways: ἐνώπιόν τινος (cp. 2 Km 3:34) Rv 4:10; 5:8; 7:11. ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τινος 19:10. εἰς τοὺς πόδας τινός (Diog. L. 2, 79) Mt 18:29 v.l.; J 11:32 v.l. ἐπὶ τοὺς πόδας Ac 10:25 (v.l. adds αὐτοῦ). παρὰ τοὺς πόδας τινός Lk 8:41; 17:16 (s. above). πρὸς τοὺς πόδας τινός Mk 5:22; J 11:32; Ac 10:25 D; Hv 3, 2, 3.

β. of things, esp. structures fall, fall to pieces, collapse, go down (Appian, Iber. 54 §228; Jos., C. Ap. 1, 192, Ant. 16, 18) of the σκηνὴ Δαυίδ (σκηνή end) Ac 15:16 (Am 9:11). Of a house fall (in) (Diod S 11, 63, 2 τῶν οἰκιῶν πιπτουσῶν; Dio Chrys. 6, 61; 30 [47], 25; Aristeas Hist.: 725 Fgm. 1, 3 Jac. [in Eus., PE 9, 25, 3]; Job 1:19) Mt 7:25, 27; Lk 6:49 v.l. (Diod S 15, 12, 2 τῶν οἰκιῶν πιπτουσῶν because of the influx of the ποταμός). τὰ τείχη Ἰεριχὼ ἔπεσαν Hb 11:30 (cp. Josh 6:5, 20.—Appian, Bell. Civ. 1, 112 §524; Ael. Aristid. 25, 42 K.=43 p. 813 D.: τὰ τείχη π.). ἐφʼ οὓς ἔπεσεν ὁ πύργος upon whom the tower fell Lk 13:4 (of a πύργος X., Hell. 5, 2, 5; Arrian, Anab. 6, 7, 5; Polyaenus 6, 50; Jos., Bell. 5, 292; SibOr 11, 12.—π. ἐπί τινα Job 1:19). οἶκος ἐπὶ οἶκον πίπτει house falls upon house 11:17 (Jülicher, Gleichn. 221f). Of a city (Oenomaus in Eus., PE 5, 25, 6) Ox 1, 18f (=GTh 32); cp. Rv 11:13; 16:19.—Fig. become invalid, come to an end, fail (Pla., Euthyphr. 14d; Philostrat., Ep. 9) Lk 16:17 (cp. Josh 23:14 v.l.; Ruth 3:18); 1 Cor 13:8.

② to experience loss of status or condition, fall, be destroyed, in ext. sense of 1.

ⓐ fall, be destroyed ἔπεσεν, ἔπεσεν Βαβυλών (Β. as symbol of humans in opposition to God and God’s people; cp. Is 21:9; Jer 28:8.; Just., D. 49, 8.—Repetition of the verb for emphasis as Sappho, Fgm. 131 D.² οὔκετι ἴξω … οὔκετι ἴξω [Campbell 114 p. 138: οὐκέτι ἤξω … οὐκέτι ἤξω]; Aristoph., Equ. 247; M. Ant. 5, 7; Ps.-Libanius, Char. Ep. p. 33, 5 ἐρῶ, ἐρῶ. This is to remove all possibility of doubt, as Theod. Prodr. 5, 66 εἶδον, εἶδον=‘I have really seen’; Theocr. 14, 24 ἔστι Λύκος, Λύκος ἐστί=it really is a wolf; in Rv w. focus on lamentation, s. reff. Schwyzer II 60) Rv 14:8; 18:2.

ⓑ fall in a transcendent or moral sense, be completely ruined (Polyb. 1, 35, 5; Diod S 13, 37, 5; Pr 11:28; Sir 1:30; 2:7; TestGad 4:3)=fall from a state of grace Ro 11:11 (fig. w. πταίω [q.v. 1]), 22; Hb 4:11 (perh. w. ref. to the final judgment). Also in a less severe sense= go astray morally τοὺς πεπτωκότας ἔγειρον 1 Cl 59:4.—In wordplay ‘stand and fall’ (cp. Pr 24:16) Ro 14:4; 1 Cor 10:12; 2 Cl 2:6. μνημόνευε πόθεν πέπτωκες remember (the heights) from which you have fallen Rv 2:5.

ⓒ ὑπὸ κρίσιν π. fall under condemnation Js 5:12 (on π. ὑπό τι cp. Diod S 4, 17, 5 π. ὑπʼ ἐξουσίαν [Just., D. 105, 4]; Herodian 1, 4, 2; 2 Km 22:39; Tat. 8, 2 ὑπὸ τὴν εἱμαρμένην; Hippol., Ref. 4, 3, 5 ὑπὸ τὴν ἐπίσκεψιν fall under scrutiny; Did., Gen. 211, 5 ὑπὸ κατάραν; Theoph. Ant. 2, 25 [p. 162, 12] ὑπὸ θάνατον).

ⓓ π. … εἰς νόσον καὶ ἔσχατον κίνδυνον in sickness and extreme peril AcPl Ha 4, 15.

ⓔ fall, perish (Philo, Aet. M. 128) πίπτοντος τοῦ Ἰσραήλ B 12:5. οἱ πέντε ἔπεσαν five have perished, disappeared, passed from the scene Rv 17:10 (cp. also π.=‘die’ Job 14:10).—B. 671. DELG. M-M. TW. Spicq.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πίπτω
4 πηγή

πηγή, ῆς, ἡ (Hom.+; loanw. in rabb.)

① a source of someth. that gushes out or flows, spring, fountain, flow (on distinction fr. κρηνή ‘artificially constructed fountain’ s. L-S-J-M Suppl.; RWycherly, ClR 51, ’37, 2f; Renehan ’75, 164f)

ⓐ ordinarily of water spring, fountain Js 3:11, 12 v.l.; Hs 9, 1, 8; 9, 25, 1. (αἱ) πηγαὶ (τῶν) ὑδάτων ( the) springs of water (cp. Lev 11:36; Num 33:9; 3 Km 18:5; Jdth 7:7; Ps 17:16; Jos., Ant. 2, 294; Just., A I, 64, 1) Rv 8:10; 14:7; 16:4. ἀέναοι πηγαί everflowing springs 1 Cl 20:10 (ἀέναος 1). As typical of sinners πηγαὶ ἄνυδροι (s. ἄνυδρος) 2 Pt 2:17. Of a specific source, well (called φρέαρ in J 4:11f; cp. Mod. Gk. πηγάδι=‘well’.—WHutton, ET 57, ’45/46, 27) π. τοῦ Ἰακώβ, at the foot of Mt Gerizim (on the location of Jacob’s well s. Dalman, Orte³ 226ff) J 4:6a; cp. vs. 6b (Paus. 8, 23, 4 ὀλίγον ὑπὲρ τ. πόλιν π. ἐστιν καὶ ἐπὶ τῇ π. …).

ⓑ of blood ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς (Lev 12:7) Mk 5:29 (Alex. Aphr., An. p. 40, 2 Bruns πηγὴ τ. αἵματος. Cp. πηγὴ δακρύων: Soph., Ant. 803; Chariton 1, 3, 6; 2, 3, 6; 6, 7, 10; Achilles Tat. 7, 4, 6).

ⓒ Quite symbolic (s. Hdb. exc. on J 4:14 and cp. Dio Chrys. 15 [32], 15 τὸ σῷζον [ὕδωρ] ἄνωθέν ποθεν ἐκ δαιμονίου τινὸς πηγῆς κάτεισι. In schol. on Pla. 611c ἀθάνατος πηγή is a spring whose water bestows immortality) is its usage in some NT pass.: ἡ πηγὴ τοῦ ὕδατος τῆς ζωῆς the spring of the water of life Rv 21:6; in the pl. ζωῆς πηγαὶ ὑδάτων 7:17; πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον a spring of water welling up for eternal life J 4:14 (Essenes apply this figure to the Torah, e.g. CD 6:4; also s. Hdb. ad loc.).

② the place of origin or the cause of a full abundance of someth., fountainhead, fig. ext. of 1 (Pind. et al; Epict. 3, 1, 18 Apollo as πηγὴ τῆς ἀληθείας [πηγὴ ἀληθ. also in Himerius, Or. 48=Or. 14, 35; Maximus Tyr. 12, 6c; 13, 9c; Philo, Mos. 1, 84); πηγὴ ζωῆς source of life (Pr 10:11; 13:14; 14:27) of God B 11:2 (Jer 2:13 and 17:13; cp. Ps 35:10); cp. B 1:3 Funk; s. πλούσιος 2.—B. 44. DELG. M-M. TW.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πηγή
5 σύστημα

σύστημ-α, ατος, τό,

A whole compounded of several parts or members, system, Pl.Epin. 991e, Arist.GA 740a20; of the composite whole of soul and body, Epicur.Ep.1p.21U.; τὸ ὅλον σ. τοῦ σώματος D.H. Rh.10.6
.

b in literary sense, composition, ἐποποιικὸν σ. [ πραγμάτων] Arist.Po. 1456a11; λυρικὰ ς. SIG660.3 (Delph., ii B.C.); τέχνη ἐστὶ σ. ἐκ καταλήψεων συγγεγυμνασμένων Zeno Stoic.1.21
, cf. Arr.Epict.1.20.5; of the syllogism, S.E.P.2.173.

c = σύστασις B. 11.2, Arist.GA 758b3.

2 organized government, constitution, Pl.Lg. 686b, Arist.EN 1168b32; σ. δημοκρατίας Plb.2.38.6
, cf. 6.10.14; τὸ ἐκ θεῶν καὶ σοφῶν ς. Diog.Bab.Stoic.3.241; confederacy, σ. τῶν Ἀχαιῶν Plb.2.41.15
, cf. 9.28.2; τὸ Ἀμφικτιονικὸν ς. SIG 761 A 16 (Delph., i B.C.), Delph.3(1).480.16; band of partisans, J.AJ20.9.4; σ. τοῦ γένους ἡμῶν, of a Jewish community, Id.Ap.1.7:—it seems to have meant also a company or guild, CIG2508 (Cos, [dialect] Dor. [full] σύστα-μα), 2562 ([place name] Hierapytna), 2699 ([place name] Mylasa); or a committee, τῆς γερουσίας ib.2930 ([place name] Tralles).

3 body of soldiers, corps, usu. of a definite number, like τάγμα, σύνταγμα, σ. μισθοφόρων, ἱππέων, etc., Plb.1.81.11, 30.25.8, etc.; but τὸ τῆς φάλαγγος ς. the phalanx itself, Id.5.53.3.

b a boat's crew, Alciphr.1.8.

4 generally,flock, herd, Plb.12.4.10; τὰ βασιλικὰ σ. τῶν ἱπποτροφιῶν Id.10.27.2
.

5 college of priests or magistrates, Id.21.13.11, Str.17.1.29, etc.; of the Roman Senate, Plu. Rom.13, cf. Lib.Or.11.146.

6 in Music, system of intervals, scale, Pl.Phlb. 17d; σ. ἐναρμόνια, ὀκτάχορδα, Aristox.Harm.p.2 M., cf. Ph.1.10, Plu.2.1142f, Cleonid.Harm.1.

b strain, Jul.Caes. 315c.

7 in Metre, metrical system, as in Anapaestics, Heph. Poë.3.

8 Medic., accumulation of sediment, Hp.Epid.7.83; τὰ τῶν ὑδάτων ς. LXX Ge.1.10 (v.l. συστέματα), cf. Ezek.Exag. 134, Sotion p.183 W.

9 Medic., the pulse-beats taken collectively, Gal.9.279.

10 machine, apparatus, Apollod.Poliorc.138.13.--The word first occurs in Hp. and Pl., but is chiefly used in later Prose.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σύστημα
6 χρηστήριος

χρηστήριος, α, ον, also ος, ον A.Eu. 241: ( χράω (B) A):

A oracular, prophetic, ἐφετμαί l. c.; ὄρνιθες Id.Th.26
; χρηστηρίαν ἐσθῆτα Id.Ag. 1270
; τρίπους χ. E. Ion 1320
; τοὔνομα Id.Hel. 822
; also
Ἄπολλον χρηστήριε
author of oracles, Hdt.6.80
, cf. OGI312 (Aegae, ii B. C.).

II ([etym.] χράομαι) = χρηστικός, fitted or designed for use, useful, χρηστήρια σκεύη household utensils or furniture, Pl.Com.27 (τὰ πρὸς θεωρίαν ἢ θυσίαν σ. Poll.10.11
); without σκεύη, Mnemos. 57.208 (Argos, vi B. C.), OGI326.30 (Teos, ii B. C.); ὅσα σκύτινα τῶν ὅπλων καὶ τῶν χ. Str.13.1.48
, cf. 15.2.6, Nic.Dam.106J.;
τὸν περίβολον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ χ.
Expl.Arch.de Délos
11.291
, cf. 120, Durrbach Choixd' inscr.de Délos 119 (ii B. C.); τὰ δώματα καὶ τὰ χ. τῶν ὑδάτων Supp.Epigr.8.170
([place name] Palestine), cf. PCair.Zen.764.37 (iii B. C.).

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χρηστήριος
7 ὑποδέχομαι

ὑποδέχομαι, in [dialect] Ion. and [dialect] Dor. Prose [suff] ὑπο-δέκομαι Hdt. (v. infr.), IG42 (1).121.46 (Epid., iv B. C.): [tense] fut.

A δέξομαι Od.16.70
, [dialect] Dor. - δεξοῦμαι SIG 558.22
(Ithaca, iii B. C.): [tense] aor. - εδεξάμην Il.6.136
, rarely - εδέχθην E. Heracl. 757
(lyr.; used in pass. sense by Poll.1.74, D.C.48.15, PLond. 5.1659.6 (iv A. D.), Sch.Il.14.323; - δεχόμενος in pass. sense, D.C. 55.10, POxy.1894.14 (vi A. D.)): [ per.] 3sg. [dialect] Ep. [tense] aor. 2 or [tense] impf. ὑπέδεκτο Od.14.52
, 275, Hes.Th. 513, Pi.P.9.9; [ per.] 2pl. imper. ὑπόδεχθε cj. Bentl. in Call.Epigr.42; inf. ὑποδέχθαι Il.7.93
; part. ὑποδέγμενος Od.13.310
:—receive into one's house, welcome, ὁ δέ με (sc. Φοίνικα) πρόφρων ὑπέδεκτο Il.9.480
; χαῖρε δ' Ὀδυσσεὺς ὅττι μιν ὣς ὑπέδεκτο Od.14.52
; τὸν δ' οὐχ ὑποδέξομαι αὖτις Il.18.59
, Od.19.257; ξεῖνον.. ὑποδέξομαι οἴκῳ 16.70
; Θέτις δ' ὑπεδέξατο κόλπῳ Il.6.136
, cf. 18.398; Διὸς πλαστὴν ὑπέδεκτο γυναῖκα Hes.
l. c.; οἰκίοισι ὑ. τινά Hdt.1.41
; ὑπέδεκτο ξεῖνον ὀχέων received the stranger [as he lighted] from his chariot, Pi. l. c.; ὁ ὑποδεξάμενος the man who had received him, Isoc.9.20; ἱκέτας ὑ. E.Heracl. 757
(lyr.), cf. Berl.Sitzb.1927.167 ([place name] Cyrene), Ep.Jac.2.25; φυγάδας Th.5.83
, cf. PRev.Laws44.14 (iii B. C.); harbour a runaway slave, POxy.1643.12 (iii A. D.); [ξένον] ἀγοραῖς καὶ λιμέσι καὶ δημοσίοις οἰκοδομήμασιν ἔξω τῆς πόλεως Pl.Lg. 952e
, cf. 953b, 953d, OGI49.5 (Ptolemais, iii B. C.); ὑ. φρουράν admit an enemy's garrison, D.58.38, cf. 67, IG12.87.10, Arist.Pol. 1303a36; λῃστάς, πειρατάς, harbour brigands, pirates, SIG38B21 (Teos, v B. C.), Supp.Epigr.3.378B11 (Delph., ii/i B. C.), cf. POxy.1408.23 (iii A. D.); γυναῖκάς τινι εἰς τὸ αὐτὸ φοιτώσας ὑποδέχεσθαι Plu.Per.32
; αἱ Θίβρωνα ὑποδεξάμεναι πόλεις those who admitted him as a friend, X.HG4.8.21, cf. Th.3.111, 6.34: with a thing as subject, γαῖα.. ὑπέδεκτο μάντιν Οἰκλείδαν the earth opened up to receive the seer O., Pi.N.10.8; αἰθὴρ μὲν ψυχὰς ὑπεδέξατο σώμ [ατα δὲ χθών] IG12.945.6; τῆς τεκούσης καὶ θρεψάσης καὶ ὑποδεξαμένης [χώρας] Pl.Mx. 237c.

2 entertain to a meal, θύων Διὶ Κτησίῳ κἀκεῖνον ὑποδεχόμενος Antipho 1.18
, cf. IG4.679.15 (Hermione, iii/ii B. C.); ἵνα ἔχῃ ἡ στρατιὰ τὰ ἐπιτήδεια ([etym.] πολλὴ γὰρ οὖσα οὐ πάσης ἔσται πόλεως ὑποδέξασθαι) Th.6.22; ὁ ὑποδεχόμενος the host (at a dinner party), Epict.Fr.17; τὸ πλῆθος λαμπρῶς ὑπεδέξατο D.S. 17.115
, cf. Plu.Alex.23.

3 give ear to, hearken to, εὐχάς Hes. Th. 419
; τοὺς λόγους Hdt.8.106
; ὑ. διαβολάς give ear to accusations, Lys.25.11 codd. (leg. ἀπο-).

4 admit, allow a thing with which one is taxed, Hdt.4.167;
οὐκ ὑ.
refuse to admit, deny, Id.3.130
, 6.69.

II take up a burden, ἡ γυνὴ ὑποδεξαμένη φέρει τὸ φορτίον τοῦτο X.Mem.2.2.5
; of ships, take on board, τὰ εἴδη POxy.1412.10
(iii A. D.); of dolphins, Luc.DMar.8.1.

2 bear patiently, βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν Od.13.310
, 16.189; submit to, τὰς κατὰ νόμους παραγγελίας POxy.67.11
(iv A. D.); μέτρον, i. e. accept it as correct, ib. 157.5 (vi A. D.); τροφὴ θλίβουσα πᾶν τὸ δοκοῦν αὐτὴν ὑποδέχεσθαι Sor. 1.115
.

III undertake, promise, αἴδεσθεν μὲν ἀνήνασθαι, δεῖσαν δ' ὑποδέχθαι Il.7.93
, cf. Hdt.9.21, 22; ὁ δέ οἱ πρόφρων ὑπέδεκτο (sc. δώσειν) Od.2.387; ὑποδέκομαι (sc. ἐνιαυτοῦ ἀποθυσεῖν τὰ ἴατρα) IG42(1).121.46 (Epid., iv B. C.); c. inf. [tense] fut., h.Cer. 443, Hdt.3.69, 4.119, 133, 6.11, 7.158, 8.29, 102, Th.2.29 (inf. [tense] aor. is v.l. for [tense] fut. in Hdt.1.24, 6.2); c. inf. [tense] pres., Antipho 3.3.6 (s. v. l.); ὑ. τινὶ ἦ μὴν .. c. inf. [tense] fut., Th.8.81; Κορίνθιοι ὑπεδέξαντο τὴν τιμωρίαν undertook to champion their cause, Id.1.25; ὥσπερ ὑπεδέξασθε, βοηθήσατε ib.71; ὑ. μεγάλα τινί make him great promises, Hdt.2.121. ζ; τὴν ἀτραπὸν ἐθελονταὶ Φωκέες ὑποδεξάμενοι Λεωνίδῃ ἐφύλασσον Id.7.217
; ἃ ὑπεδέξατο οὐκ ἐπετέλει Th.2.95
; undertake to contribute, ὅσον ἂν ἕκαστος θέλῃ AJP56.362
(Colophon, iv B. C.); abs., ibid.; ὑπεδέξαντο εἰς τὰ τείχη ib.363; also τὰ ἐκφόρια ἅπερ ὑπεδέξω the rents which you undertook to collect, POxy.1134.7 (v A. D.).

2 accept as a responsibility, take in charge, as a nurse, h.Cer. 226; of officials, shippers, farm bailiffs, etc., take over, receive as agent (cf. ὑποδέκτης) , τοὺς νεολέκτους.. ὑποδεξάμενοι κατὰ διαδοχὴν.. παραπέμψατε Wilcken Chr. 469.5 (iv A. D.); καταπιστεῦσαι Αὐρηλίῳ Πέτρῳ.. σιτομέτρῃ.. ὑποδέξασθαι τὸν δημόσιον σῖτον Sammelb.5273.4
(v A. D.), cf. Wilcken Chr.434.12 (iv A. D.), PLips. 34v.7, 58.9, al. (iv A. D.), POxy.1899.16, 1982.17 (v A. D.), Cod.Just.1.5.18.11; τὴν ὑποδοχὴν πᾶσαν τοῦ μακαρίου Ἰούστου αὐτὸς ὑπόδεξαι POxy.1838.1
(vi A. D.); accept (as a liability) a dowry or donatio ante nuptias, Cod.Just.5.17.12, Just.Nov.22.19.

IV receive in succession, take up, μέλος A.Supp. 1022
(lyr.); περαιωθέντας.. λειμὼν ὑποδέχεται Luc.Luct.5
, cf. VH2.44; τὴν εἰς τὸ στόμα φορὰν τῶν περιττωμάτων ὑποδέχεται στόμαχος Gal.6.421
, cf. 432, 18(2).163,176,218; ὁ ὑποδεξάμενος the receiver of stolen goods, Cat.Cod.Astr.1.96.

2 intr., of a place, come next, τὸ πρὸς τὴν ἠῶ θάλασσα ὑποδέκεται καὶ τενάγεα Hdt.7.176
; of rank, come next in order, ὅταν πλείονες συνδειπνῶσι,.. μέσος ὁ κράτιστος (sc. κάθηται) , ὁ δ' ὑποδεχόμενος παρ' αὐτόν Posidon. 15J.

3 intercept, ὁ μὲν.. ἐπόρουσεν, ὁ δ' ἐμμαπέως ὑπέδεκτο Hes. Sc. 442
; ἐν δυσχωρίᾳ [τοὺς πολεμίους] X.Cyr.1.6.35
; of hunters, intercept beaten-up game, ib.2.4.20; catch, τὸ πήδημα τῆς σφαίρας Poll. 9.105
; ὑπτίαις ταῖς χερσὶ [τὸ μῆλον] Philostr.Im.1.6
; τὸ ἐνθεῦτέν μιν οἱ ἐχθροὶ ὑποδεξάμενοι καὶ ὑπὸ δικαστήριον ἀγαγόντες Hdt.6.104
; catch as in a trap, στυγερὸς δ' ὑπεδέξατο κοῖτος a hateful resting-place receives (entraps) them, Od.22.470; ἔτιγάρ νύ με πῆμ' ὑπέδεκτο still more sorrow was in store for me, 14.275;
ἀκλεής νιν δόξα πρὸς ἀνθρώπων ὑποδέξεται
will be her lot, E.Heracl. 624
(lyr.); ὑποδεξαμένης αὐτοὺς πολλῆς ῥύσεως ὕδατος when a rush of water takes them by surprise, Pl.Lg. 944b.

4 catch, collect a liquid, παιδίον θεασάμενος, ἐπειδὴ κατέαξε τὸ σκεῦος, τῷ κοίλῳ τοῦ ψωμίου τὴν φακῆν ὑποδεχόμενον D.L.6.37
; of channels, receive, τὸ στόμα τῶν μητρέων οὐχ ὑποδέχεται τὸν γόνον Hp.
Aër.31; τὴν ἐσομένην τῶν ὑδάτων εἴσροιαν POxy.1409.19
(iii A. D.); κατεφίλει καὶ ὑπεδέχετο τὰ δάκρυα X.Eph.1.9
; ποταμὸς πάσας ὑποδεχόμενος τὰς ἀνθρωπείας λύμας Plb.5.59.11
, cf. Gp.12.2.4, al.; ἀγγεῖον τὸ μέλλον ὑποδέξεσθαι τὸ ὕδωρ v. l. in Hero Spir.1.24, cf. 30.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑποδέχομαι
8 κρύπτω

κρύπτω (s. κρυπτός; Hom.+, w. broad range of mng. ‘hide, conceal, cover’; also κρύβω [PGM 12, 322; ApcMos; Mel., P. 23, 155; Jos., Ant. 8, 410, C. Ap. 1, 292], whence the impf. act. ἔκρυβεν GJs 12:3 and the mid. ἐκρυβόμην GPt 7:26, is a new formation in H. Gk. fr. the aor. ἐκρύβην [B-D-F §73; Mlt-H. 214; 245; Reinhold 72. On the LXX s. Helbing 83f]) fut. κρύψω (LXX; GJs 14:1); 1 aor. ἔκρυψα. Pass.: 2 fut. κρυβήσομαι (PsSol 9:3; JosAs 6:3; ApcEsdr; Plut., Mor. 576d); 2 aor. ἐκρύβην (Hellenistic: Lob., Phryn. p. 317; LXX; JosAs 24:21; ApcMos 22 al.; Jos., Ant. 8, 384); pf. 3 sg. κέκρυπται, ptc. κεκρυμμένος.

① to keep from being seen, hide

ⓐ of things and persons, money Mt 25:18 (cp. vs. 25 in 2 below); a treasure that has been found 13:44b (cp. vs. 44a in 2 below). κ. τινὰ ἀπὸ προσώπου τινός Rv 6:16. Fig. of the key of knowledge Lk 11:52 v.l. Pass. (Philo, Det. Pot. Ins. 128 τὰ ἀποκείμενα ἐν σκότῳ κέκρυπται; Iren. 1, 18, 1 [Harv. I 171, 12]) of a city on an eminence οὐ δύναται κρυβῆναι Mt 5:14; Ox 1 recto, 19f ([Logion 7]=ASyn. 53, ln. 22; s. GTh 32). Of Moses, who escaped detection Hb 11:23. τὸ μάννα τὸ κεκρυμμένον the hidden manna, kept fr. human eyes because it is laid up in heaven Rv 2:17. This is also the place for the pass. κρυβῆναι used in an act. sense hide (Gen 3:8, 10; Judg 9:5; 1 Km 13:6; 14:11; Job 24:4; 29:8; JosAs 6:3 al.; ApcEsdr; ApcMos) Ἰησοῦς ἐκρύβη J 8:59. ἐκρύβη ἀπʼ αὐτῶν 12:36.—ποῦ κρυβήσομαι ἀπὸ τοῦ προσώπου σου; 1 Cl 28:3.

ⓑ of states or conditions withdraw from sight or knowledge, hide, keep secret (Delphic commandments: SIG 1268 II, 16 [III B.C.] ἀπόρρητα κρύπτε; Just., D. 90, 2 τύποις τὴν … ἀλήθειαν; Orig., C. Cels. 4, 39, 49) ἐὰν αὐτῆς κρύψω τὸ ἁμάρτημα if I were to conceal (Mary’s) sin GJs 14:1. τὶ ἀπό τινος someth. fr. someone (Synes., Ep. 57 p. 195d; Gen 18:17; TestSol 5:10; TestBenj 2:6) Mt 11:25. Pass. Lk 18:34. Fig. ἐκρύβη ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου it is hidden from your eyes = from you 19:42 (cp. [τὰ] βαθύτερα τῶν κεκρυμμένων νοημάτων ἐν ταῖς γραφαῖς Orig., C. Cels. 7, 60, 34). Of the moral conduct of a person κρυβῆναι οὐ δύνανται 1 Ti 5:25 (Diod S 14, 1, 3 ἀδυνατεῖ κρύπτειν τὴν ἄγνοιαν; cp. Ath., R. 19 p. 71, 30).—κεκρυμμένα hidden, unknown things (Philo, Spec. Leg. 3, 61; Tat. 13, 3 τὸ κεκρυμμένον) Mt 13:35. μαθητὴς κεκρυμμένος a secret disciple J 19:38 (τὸ κεκρυμμένον μυστήριον Hippol., Ref. 5, 8, 7).—W. the result of hiding someth. fr. view (Hipponax [VI B.C.] 25 D. ἀσκέρηισι τοὺς πόδας δασείηισιν ἔκρυψας=you have put my feet in furlined shoes) put (in), mix (in) τὶ εἴς τι someth. in someth. (ζύμην) γυνὴ ἔκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία Lk 13:21 v.l. (s. ἐγκρύπτω).

ⓒ cause to disappear, pass. ἵνα ἀνομία πολλῶν ἐν δικαίῳ ἑνὶ κρυβῇ that the lawlessness of so many should be made to disappear in one who is righteous Dg 9:5.

ⓓ hide in a safe place ἀπὸ μάστιγος γλώσσης σε κρύψει he will hide you from the scourge of a tongue 1 Cl 56:10 (Job 5:21). Pass. (ParJer 9:6 ᾧ πᾶσα κτίσις κέκρυπται ἐν αὐτῷ) ἡ ζωὴ ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ θεῷ Col 3:3.—If mention is made of the place to which persons or things are brought to hide them fr. view, the word usually means

② to keep something from being divulged or discovered, conceal, hide of someth. put in a specific place κ. τι ἐν τῇ γῇ hide someth. in the earth (Apollon. Rhod. 4, 480 κρ. τι ἐν γαίῃ) Mt 25:25 (cp. vs. 18 in 1a above); likew. in pass. θησαυρὸς κεκρυμμένος ἐν τῷ ἀγρῷ a treasure hidden in a field 13:44a (cp. vs. 44b in 1a above). Cp. Ac 7:24 D (cp. ἡ γῆ οὖν κεκρυμμένη ὑπὸ τῶν ὑδάτων=‘totally inundated’ Did., Gen. 31, 2). Of living persons (Paus. 9, 19, 1) Ῥαὰβ αὐτοὺς ἔκρυψεν εἰς τὸ ὑπερῷον ὑπὸ τὴν λινοκαλάμην Rahab concealed them in the upper room under the flax 1 Cl 12:3 (Diod S 4, 33, 9 κ. εἰς; Ps.-Apollod. 1, 4, 1, 4 [=p. 12 ln. 1] and schol. on Apollon. Rhod. 4, 532, 33 ὑπὸ γῆν ἔκρυψε).—κρύπτειν ἑαυτόν hide oneself (En 10:2 κρύψον σεαυτόν; Nicander in Anton. Lib. 28, 3) ἀπό τινος fr. someone (Mary) ἔκρυβεν αὑτὴν ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ (M.) went into hinding from the people of Israel i.e. she did not go out in public GJs 12:3 (cp. Lk 1:24). εἴς τι in someth. ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια they hid themselves in the caves (Diod, S. 4, 12, 2 ἔκρυψεν ἑαυτὸν εἰς πίθον) Rv 6:15.—ἐκρυβόμεθα we remained in hiding GPt 7:26 (Δαυίδ … ἐκρύβετο ἐν τῷ ἀγρῷ Iren. 1, 18, 4 [Harv. I 175, 1]; Did., Gen. 92, 20).—B. 850. DELG. M-M. EDNT. TW.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > κρύπτω
9 ἐπάνω

ἐπάνω adv. (s. ἄνω; Hdt.+)

① marker of a position relatively higher whether contiguous or not, above, over

ⓐ as adv. (Gen 7:20; Bar 2:5; Jos., C. Ap. 1, 33) over, above, on of place (En 18:5) οἱ ἄνθρωποι οἱ περιπατοῦντες ἐ. οὐκ οἴδασιν the people who walk over (them) know nothing (about them) Lk 11:44. In ref. to text previously cited προείρηκε δὲ ἐ. (God) stated it above B 6:18. τὰ ἐ. (cp. SIG 972, 74; 82; POxy 502, 54 τὰ ἐ.=what has been mentioned above) the upper parts (PGM 2, 157 τὰ ἐ. τῆς θύρας) of plants Hs 9, 1, 6; 9, 21, 1. Of couch covering ἐ. κεῖσθαι v 3, 1, 4.

ⓑ as prep. w. gen. (SIG 1173, 3 ἐ. τ. βήματος POxy 495, 8; PFlor 50, 32; LXX; En 32:2 ἐ. τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης; Jos., Bell. 2, 344, Ant. 6, 274; Just., A I, 60, 6 ἐ. τῶν ὑδάτων) ἐ. ὄρους on (the top of) a hill Mt 5:14; ἐ. τῆς πύλης Hs 9, 4, 2; ἐ. αὐτῶν Mt 21:7; cp. 23:18, 20, 22; 27:37; 28:2; Rv 6:8; 20:3. ἐ. αὐτῆς prob. at her head Lk 4:39 (perh. also poss.: bending over her) πατεῖν ἐ. ὄφεων tread on snakes Lk 10:19 (cp. PGM 13, 282 ἐὰν θέλῃς ἐπάνω κροκοδείλου διαβαίνειν). ἐ. τῶν ὀρέων over the mountains D 9:4. ἐ. τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ 16:8 (cp. Mt 24:30; 26:64); ἐ. τῆς πέτρας Hs 9, 3, 1. ἐστάθη ἐ. οἷ ἦν τὸ παιδίον stopped over the place where the child was Mt 2:9.

② pert. to exceeding someth. in amount, more than, as adv. w. numbers (colloq. B-D-F §185; s. Rob. 666; cp. Lev 27:7) ὤφθη ἐ. πεντακοσίοις ἀδελφοῖς he appeared to more than 500 of our fellowship (‘brothers’; s. ἀδελφός 2a) 1 Cor 15:6. πραθῆναι ἐ. δηναρίων τριακοσίων be sold for more than 300 denarii Mk 14:5.

③ pert. to being superior in status, above, over, someth. fig. (Socrat., Ep. 20 ὢν ἐ. πλούτου [p. 268 Malherbe]), funct. as prep. w. gen., of authority (Da 6:3 Theod.) ἐξουσία ἐ. δέκα πόλεων Lk 19:17, cp. 19. ἐ. πάντων ἐστίν is above all J 3:31 (Cebes 26, 3 ἐ. πάντων ἐστί; Jos., Ant. 4, 216 τὸ δίκαιον ἐπάνω πάντων).—DELG s.v. ἀνά. M-M.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἐπάνω
10 ἐπανίστημι

ἐπαν-ίστημι,

A set up again, τὰ τείχη ib. 778d.

2 make to rise against, ἄνδρας ἐκ χαράδρας ἐ. τινί Plu.Sert.13
; raise in revolt against, Ἰβηρίαν Ῥωμαίοις App.Hisp. 101
.

3 cause to arise, Plu.2.654f.

II [voice] Pass., with [tense] fut. [voice] Med. (Hdt.3.62, 1.89), [tense] aor. 2 and [tense] pf. [voice] Act., stand up after another or at his word, once in Hom., οἱ δ' ἐπανέστησαν Il.2.85
.

b rise from bed, rise, Ar.Pl. 539; ἐπὶ τοῦ καταστρώματος X.HG1.4.18
; rise to speak, Id.Smp.4.2, D.19.46; of buildings, in [tense] pf., to be raised or built, ἢν τοῦτ' ἐπανεστήκῃ Ar.Av. 554
: c. gen., rise above, ἱερῷ -στηκότι τῆς ἀγορᾶς D.H.2.50
; ταῖς -ισταμέναις <ἐκ add. cod. unus> τῶν ὑδάτων πομφόλυξιν Dsc.5.75
.

2 rise up against, rise in insurrection against, τινί Hdt.1.89
, 130, 3.62; τῷ δήμῳ Th.1.115
, etc.; τοῖς πράγμασι Din.1.19
: abs., rise in insurrection, opp. ἀφίσταμαι, Th.3.39,al.;
οἱ ἐπανεστεῶτες
the insurgents, Hdt.3.63
: c. inf., ἐάν τις τυραννεῖν ἐπαναστῇ if any one aim at tyranny, Lexap.And.1.97; in mal. part., ἐ. ἀλλήλοις πώγωνας ἔχουσι Theopomp.Hist.217c
; παρθένοις Ael.Ep.15
.

3 Medic., of tumours, etc., rise, swell, Hp.Prorrh. 1.165; [
ὦτα] ἐπανεστηκότα
projecting, prorninent, Arist.PA 691a13
; λόφος αὐτῶν τῶν πτερῶν ἐ. crest which sticks up and is composed of feathers, Id.HA 504b10.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπανίστημι
11 διέξοδος

διέξοδος, ου, ἡ (s. ἔξοδος; Hdt. et al.; Vett. Val. 334, 16; LXX; TestJud 6:2; EpArist 105; Philo, Joseph.) δ. τῶν ὁδῶν Mt 22:9 is somet. taken to mean ‘street-crossing’, but is prob. the place where a main street cuts (through) the city boundary and goes (out) into the open country, outlet, way out of town (Diod S 17, 12, 5 ἐν ταῖς διεξόδοις καὶ τάφροις=among the street-ends and the trenches; Eutecnius 3 p. 35, 33 outlet fr. a fox-hole; Num 34:4f; Josh 15:4, 7 al.; Jos., Ant. 12, 346. In pap of the ‘conclusion’ of legal proceedings PEnteux 54, 11f; 65, 6; PTebt 762, 8 [all III B.C.].—On the beggars at street-crossings cp. Lucian, Necyom. 17). Corresp. δ. τῶν ὑδάτων, the point where a stream of water flowing underground suddenly breaks through and flows out freely, a spring (Hesychius Miles.: 390 Fgm. 1, 3 Jac [=FGrH IV p. 147 Müller: διέξοδοι of two rivers]; 4 Km 2:21) B 11:6 (Ps 1:3).—DELG s.v. ὁδός. M-M. TW.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > διέξοδος
12 κράτησις

κράτησις [ᾰ], εως, ἡ,

A might, power, dominion, LXX Wi.6.3, Man. ap.J.Ap.1.26.

2 ἡ Καίσαρος κ. (sc. Αἰγύπτου), an era in Egypt (viz. the capture of Alexandria, 30 B.C.), BGU 174 (i A.D.), PFay.89.2 (i A.D.), etc.

3 accession of an Emperor, BGU 362iv6, al. (iii A.D.).

4 prevalence, predominance, ἡ τῆς ἀπλανοῦς κ. Simp.in Cael. 475.30
, 476.5.

II possession, βίου κ. BMus.Inscr.918
(Halic.); κ. τοῦ ἐν ὕλῃ σκοτεινοῦ Plot.1.6.3
.

2 in Law, title to possession, Mitteis Chr. 31 iii 32 (ii B.C.); κ. καὶ κυρεία BGU1187.7
, etc.

3 Medic., retention, κ. ἐπίμονος σπέρματος (i.e. conception) Sor.1.43; opp. ἔκκρισις, Gal.8.440.

b κ. τῶν ὑδάτων, i.e. drought, Cat.Cod. Astr.7.184.

4 holding firm, steadying, Gal.18(2).826, Olymp. in Mete.96.11.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κράτησις
13 προχοή

προ-χοή (A), ἡ, ([etym.] προχέω) poet. noun, almost always pl.,

A outpouring, i.e. mouth, of a river, ἐπὶ προχοῇσι διιπετέος ποταμοῖο Il.17.263
; ἐς ποταμοῦ προχοάς Od.5.453
; ἐν προχοῇς ποταμοῦ 11.242
; ἐν προχοῇς.. Ὠκεανοῖο 20.65
; Τριτωνίδος ἐν προχοαῖς λίμνας Pi.P.4.20
, cf. Anacr. 28 codd., B.6.3, A.Supp. 1025 (lyr.), Ar.Nu. 272, Theoc.Chius in FHG ii 86, Call.Fr. 480, etc.; θερμαῖς ὕδατος μαλακοῦ π. A.Fr.192.8 (anap.); ὕδατος προχοὰς χειμερίους AP9.147
(Antag.): sg. is dub. l. in Hes.Op. 757; προχοὴ τῶν ὑδάτων discharge of amniotic fluid, Cat.Cod.Astr.8(4).127.

2 overflow, flood, A.R.4.271 (pl.).

3 = πρόχωσις, promontory, Archestr.Fr.40 codd.Ath. (sed leg. προβολαῖσι).

II libations, IG14.1595, Porph.Marc.23, Epigr.Gr.312.16 ([place name] Smyrna).

------------------------------------

προ-χόη (B), ἡ,

A = πρόχοος 1, A.R.1.456, AP6.292 (Hedyl.), Alciphr.3.47.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προχοή
14 στερεόω

στερεό-ω,

A make firm or solid, τοὺς πόδας X.Eq.4.3
, cf. 5; τὴν γῆν ἐπὶ τῶν ὑδάτων LXX Ps.135(136).6
; τὸν οὐρανόν ib.Is.45.12:—[voice] Pass., Hp.Vict.1.9, Arist.GA 735b2.

2 strengthen, τοῦτον Act.Ap.3.16
; confirm, κρίσιν LXX Si.3.2
:—[voice] Pass., to be made strong, X.Cyr.8.8.8, Act.Ap.3.7: metaph., to be firmly established, confirmed, LXX 1 Ki.2.1, al., D.S.15.57.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στερεόω
15 ἀστραπαῖος

ἀστρᾰπ-αῖος, α, ον,

A of lightning, ἄνεμος ἀ. a wind with thunderstorms, Arist.Mete. 364b30, cf. Thphr.Sign.37; τὰ ἀ. τῶν ὑδάτων thunder-showers, Plu.2.664c; Ζεὺς ἀ. Arist.Mu. 401a16
, Corn.ND9, IGRom.3.17 (Bithyn.).

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀστραπαῖος
16 ἐξαγώγιμος

ἐξαγώγ-ιμος, ον,

A exportable, ἐξαγώγιμον ποιεῖν τι Lycurg.26
;
τὰ ἐξαγώγιμα
exports, Arist. Oec. 1345b21
.

2 unsettled, migratory, of people, v.l. for εἰς-, E.Fr.360.10.

II for drawing off water, αἱ ἐ. τῶν ὑδάτων τάφροι D.H.4.44
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξαγώγιμος
17 ἐξαυαίνω

ἐξαυ-αίνω,

A dry up, ὁ νότος.. τὰ ἔλυτρα τῶν ὑδάτων ἐξηύηνε ([tense] aor. 1) Hdt.4.173:—[voice] Pass., τὰ δένδρεα.. ἐξαυάνθη ib. 151, cf. Hp.Carn.11, Ar.Fr. 612, Arist.GA 750a22, Hsch. s.v. ἐξευασμένον.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξαυαίνω
18 ὄψιμος

ὄψῐμος, ον, ([etym.] ὀψέ) poet. for ὄψιος,

A late, slow, τέρας ὄ. for (concerned with) a late time, Il.2.325: in Prose, late in the season, σπόρος X.Oec. 17.4
, 5, but f.l. for ὄψιος in Thphr.HP1.9.7, al.; of crops, LXX Ex.9.32, PSI4.433.2 (iii B. C.), PCair.Zen.299.2 (iii B. C.); ἐν τοῖς ὀ. τῶν ὑδάτων D.S.1.10
; ὑετὸς πρώϊμος καὶ ὄ. Ep.Jac.5.7
: [comp] Comp., καιρὸς -ώτερος PFay.133.9
(iii A. D.); recent, ποιητική Plu.2.674f
. Adv. - μως PTeb. 72.361
(ii B. C.), POxy.474.24 (ii A. D.), Procl. ad Hes.Op. 483.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὄψιμος
19 ἰχθύς

ἰχθύς (Herodian 2, 936 prefers ἰχθῦς; s. Schwyzer I 350; DELG and Frisk s.v. ἰχθῦς; B-D-F §13; Mlt-H. 141f), ύος, ὁ (Hom.+; ins, pap, LXX; En 7:5; 101:7; PsSol 5:9; TestSol; also PVindob 18:38 superscr.; Test12Patr; JosAs 10:14; Philo, Joseph., Just., Ath.) acc. pl. ἰχθύας (Epict. 4, 1, 30; Arrian, Anab. 5, 4, 3; PFay 113, 13 [100 A.D.].—The acc. form ἰχθῦς [Athen. 7 p. 327b] is not found in our lit.) fish, as food Mt 7:10; 14:17, 19; 15:36; 17:27 (s. RMeyer, OLZ 40, ’37, 665–70; JDerrett, Law in the NT, ’70, 258–60); Mk 6:38, 41, 43; Lk 5:6, 9; 9:13, 16; 11:11; 24:42; J 21:6, 8, 11 (Jos., Bell. 3, 508 the γένη ἰχθύων in the Lake of Gennesaret.—TestZeb 6:6 extraordinary catches of fish caused by divine intervention). The flesh of fishes 1 Cor 15:39. ἰχθύες τ. θαλάσσης B 6:12 (Gen 1:26, 28); cp. vs. 18; 10:10. οἱ ἰ. αὐτῶν (τῶν ὑδάτων) GJs 3:3. Fish that by nature have no scales may not be eaten by Jews B 10:1 (s. Lev 11:9–12; Dt 14:9f).—RAC VII 959–1097 (lit.); D’Arcy Thompson, A Glossary of Greek Fishes ’47. B. 184. M-M.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἰχθύς
20 ὁ

ὁ, ὅ, ὅς, The uses are relative, demonstrative, articular: where ὁ is not followed by a particle, it is often impossible to decide whether the u<*>e is relative or demonstrative, cf. Des Places 35ff. A relative, cf. ὅς τε. (ὅ, ὅς, τοῦ, οὗ, τῷ, ᾧ, τόν, ὅν, τοί, οἵ, τῶν, ὧν, τοῖς（ι), οἷς, οἶσι（ν), τούς; ἅ, ἇς, τᾶς, ᾆ, τᾷ, ἅν, τάν, αἵ, ταί, τᾶν, αἷς（ι), ταῖσι; τοῦ, οὕνεκεν, ᾧ, τῷ, τό, τά, τῶν, ὧν, οἷσιν, τά.)

1 c. ind.

a preceded by an antecedent.
Ἱέρωνος θεμιστεῖον ὃς ἀμφέπει σκᾶπτον O. 1.12

Πέλοπος τοῦ μεγασθενὴς ἐράσσατο Γαιάοχος O. 1.25
ἕλεν ἄταν ὑπέροπλον ἅν τοι πατὴρ ὕπερ κρέμασε καρτερὸν αὐτῷ λίθον, τὸν αἰεὶ μενοινῶν κεφαλᾶς βαλεῖν εὐφροσύνας ἀλᾶται (Fennel: τάν οἱ codd.: ἅν οἱ Hermann, v. d. Mühll) O. 1.57—8. νέκταρ ἀμβροσίαν τε δῶκεν, οἷσιν ἄφθιτον θέν νιν ( οἷς νιν coni. Bergk) O. 1.63 [ ἃ τέκε (codd.: ἔτεκε Boehmer: τέκε τε byz.) O. 1.89]
πατέρων · καμόντες οἳ πολλὰ θυμῷ ἱερὸν ἔσχον οἴκημα O. 2.8

κούραις, ἔπαθον αἳ μεγάλα O. 2.23
ὕδωρ δ' ἄλλα (sc. ἄνθεμα)
φέρβει, ὅρμοισι τῶν χέρας ἀναπλέκοντι O. 2.74

Ῥαδαμάνθυος ὃν πατὴρ ἔχει μέγας ἑτοῖμον αὐτῷ πάρεδρον O. 2.76

Ἀχιλλέα ὃς Ἕκτορα σφᾶλε O. 2.81

κόσμον ἐλαίας, τάν ποτε Ἴστρου ἀπὸ σκιαρᾶν παγᾶν ἔνεικεν O. 3.13

Πίσα τᾶς ἄπο θεόμοροι νίσοντ' ἐπ ἀνθρώπους ἀοιδαί O. 3.9

ἔλαφον ἅν ποτε Ταυγέτα ἀντιθεῖσ' Ὀρθωσίας ἔγραψεν ἱεράν O. 3.29

δένδρεα · τῶν νιν γλυκὺς ἵμερος ἔσχεν O. 3.33

ἀλλὰ Κρόνου παῖ, ὃς Αἴτναν ἔχεις O. 4.6

Ψαύμιος ὃς ἐλαίᾳ στεφανωθεὶς Πισάτιδι κῦδος ὄρσαι σπεύδει Καμαρίνᾳ O. 4.11

Ψαύμιος · ὃς τὰν σὰν πόλιν αὔξων ἐγέραρεν O. 5.4

ὀχετούς, Ἵππαρις οἷσιν ἄρδει στρατὸν O. 5.12

αἶνος ὃν ἐν δίκᾳ φθέγξατ O. 6.12

Πιτάναν ἅ τοι Ποσειδάωνι μιχθεῖσα Κρονίῳ λέγεται O. 6.29

ἥρωι ὃς ἀνδρῶν Ἀρκάδων ἄνασσε O. 6.34

Ἑρμᾶν ὃς ἀγῶνας ἔχει O. 6.79
ἀκόνας, ἅ μ' ἐθέλοντα προσέρπει (but more prob. articular: cf. C. 2. d infra) O. 6.83 Μετώπα, πλάξιππον ἃ Θήβαν ἔτικτεν, τᾶς ἐρατεινὸν ὕδωρ πίομαι (bis) O. 6.85
Ὀρτυγίας, τὰν Ἱέρων καθαρῷ σκάπτῳ διέπων ἀμφέπει Δάματρα O. 6.93
[ὁ δ' ὄλβιος, ὃν φᾶμαι κατέχοντ ἀγαθαί (v. l. κατέχωντ) O. 7.10]
παῖδας, ὧν εἷς μὲν Κάμιρον πρεσβύτατόν τε Ἰάλυσον ἔτεκεν O. 7.73

Ζηνὶ ὃς σὲ μὲν Νεμέᾳ πρόφατον θῆκεν O. 8.16

Αἰακοῦ· τὸν καλέσαντο σύνεργον O. 8.31

Ἀλκιμέδων ὃς ἐν τέτρασιν παίδων ἀπεθήκατο γυίοις νόστον O. 8.67

Βλεψιάδαις ἕκτος οἷς ἤδη στέφανος περίκειται O. 8.76

κόσμον Ὀλυμπίᾳ, ὅν σφι Ζεὺς γένει ὤπασεν O. 8.83

ἀκρωτήριον Ἄλιδος τὸ δή ποτε Λυδὸς ἥρως Πέλοψ ἐξάρατο O. 9.10

υἱόν, ἃν Θέμις θυγάτηρ τέ οἱ σώτειρα λέλογχεν O. 9.15

ῥάβδον, βρότεα σώμαθ' ᾇ κατάγει O. 9.34

Μενοίτιον· τοῦ παῖς ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ O. 9.70

ἀγῶνα ὃν ἀρχαίῳ σάματι πὰρ Πέλοπος ἐκτίσσατο O. 10.24

μελέων, τὰ παρ' εὐκλέι Δίρκᾳ χρόνῳ μὲν φάνεν O. 10.85

Ἀρχεστράτου τὸν εἶδον κρατέοντα O. 10.100

ὥρᾳ τε κεκραμένον, ἅ ποτε ἀναιδέα Γανυμήδει θάνατον ἆλκε σὺν Κυπρογένει O. 10.104

ἐγκώμιον τεθμόν, τὸν ἄγει πεδίων ἐκ Πίσας O. 13.29

πατρὸς ὃς ἔπαθεν O. 13.63

φόρμιγξ τᾶς ἀκούει μὲν βάσις P. 1.2

Τυφὼς · τόν ποτε Κιλίκιον θρέψεν πολυώνυμον ἄντρον P. 1.16

Αἴτνα · τᾶς ἐρεύγονται μὲν ἀπλάτου πυρὸς ἁγνόταται ἐκ μυχῶν παγαί P. 1.21
Ζεῦ, ὃς τοῦτ' ἐφέπεις ὄρος, γαίας μέτωπον, τοῦ μὲν ἐπωνυμίαν κλεινὸς οἰκιστὴρ ἐκύδανεν πόλιν (bis) P. 1.30
Ποίαντος υἱὸν ὃς Πριάμοιο πόλιν πέρσεν P. 1.54

Αἴτνας βασιλεῖ·· τῷ πόλιν Ἱέρων ἔκτισσε P. 1.61

Τυνδαριδᾶν βαθύδοξοι γείτονες, ὧν κλέος ἄνθησεν αἰχμᾶς P. 1.66

Συρακοσίων ἀρχῷ ὠκυπόρων ἀπὸ ναῶν ὅ σφιν ἐν πόντῳ βάλεθ' ἁλικίαν P. 1.74

μαχᾶν, ταῖσι Μήδειοι κάμον P. 1.78
τετραορίας εὐάρματος Ἱέρων ἐν ᾇ
κρατέων ἀνέδησεν Ὀρτυγίαν P. 2.5

ὕμνον τὸν ἐδέξαντ' ἀμφ ἀρετᾷ P. 1.80
Ἀρτέμιδος, ἇς οὐκ ἄτερ ἐδάμασσε πώλους (Hermann: τᾶς codd.) P. 2.7
Κινύραν τὸν ὁ χρυσοχαῖτα προφρόνως ἐφίλησ' Ἀπόλλων P. 2.16

Ἥρας τὰν Διὸς εὐναὶ λάχον πολυγαθέες P. 2.27
γόνον τὸν ὀνύμαζε τράφοισα Κένταυρον, ὃς ἵπποισι Μαγνητίδεσσιν ἐμείγνυτ (bis) P. 2.44
θεός, ὃ καὶ πτερόεντ' αἰετὸν κίχε P. 2.50

θεός, ὃς ἀνέχει τότε μὲν τὰ κείνων P. 2.89

ξένον, ὃς Συρακόσσαισι νέμει βασιλεύς P. 3.70

στεφάνοις, τοὺς ἀριστεύων Φερένικος ἕλεν Κίρρᾳ ποτέ P. 3.74

Ματρί, τᾶν κοῦραι παρ' ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται P. 3.78
( Πηλεύς τε καὶ Κάδμος)
λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν P. 3.89
[ὅς (codd. contra metr.: σάος Schr.) P. 3.106]
τὸ Μηδείας ἔπος Αἰήτα τό ποτε ζαμενὴς παῖς ἀπέπνευσ P. 4.10
“ κεῖνος ὄρνις τόν ποτε δέξατ” P. 4.20 “Εὔφαμος, τόν ποτ' Εὐρώπα τίκτε” P. 4.46
μελίσσας Δελφίδος ἅ σε χαίρειν ἐστρὶς αὐδάσαισα ἄμφανεν P. 4.61
“τοκέων, τοί μ' κρύβδα πέμπον” P. 4.111 “ ἀγρούς τοὺς ἀπούρας ἁμετέρων τοκέων νέμεαι” P. 4.149 “θρόνος, ᾧ ποτε Κρηθείδας ἐγκαθίζων εὔθυνε” P. 4.152 “ δέρμα τε κριοῦ τῷ ποτ' ἐκ πόντου σαώθη” P. 4.161
βόας, οἳ φλόγ' ἀπὸ ξανθᾶν γενύων πνέον P. 4.225
δράκοντος ὃς πάχει μάκει τε πεντηκόντερον ναῦν κράτει, τέλεσεν ἃν πλαγαὶ σιδάρου (bis) P. 4.245
Κάστορος· εὐδίαν ὃς μετὰ χειμέριον ὄμβρον τεὰν καταιθύσσει μάκαιραν ἑστίαν P. 5.10

Κάρρωτον ὃς Βαττιδᾶν ἀφίκετο δόμους P. 5.27

ἀνδριάντι Κρῆτες ὃν τοξοφόροι τέγει Παρνασσίῳ καθέσσαντο P. 5.41

Ἀπόλλων ὃ καὶ βαρειᾶν νόσων ἀκέσματ' νέμει P. 5.63
μυχόν τ' ἀμφέπει μαντήιον. τῷ Λακεδαίμονι ἐν Ἄργει τε καὶ ζαθέᾳ Πύλῳ ἔνασσεν ἀλκάεντας Ἡρακλέος ἐκγόνους (ᾧ, τῷ χρησμῷ Σ.) P. 5.69
πόλιν. ἔχοντι τὰν χαλκοχάρμαι ξένοι Τρῶες P. 5.82
ἄνδρες τοὺς
Ἀριστοτέλης ἄγαγε P. 5.87

Ἀρκεσίλᾳ· τὸν ἐν ἀοιδᾷ νέων πρέπει χρυσάορα Φοῖβον ἀπύειν P. 5.103

ὕμνων θησαυρὸς. τὸν οὔτε χειμέριος ὄμβρος οὔτ' ἄνεμος ἐς μυχοὺς ἁλὸς ἄξοισι P. 6.10

Ἀντίλοχος ὃς ὑπερέφθιτο πατρός P. 6.30

Ἐλέλιχθον, ἄρχεις ὃς ἱππιᾶν ἐσόδων P. 6.50

ἀστῶν οἳ τεὸν δόμον Πυθῶνι δίᾳ θαητὸν ἔτευξαν P. 7.10
τὺ (= Ἡσυχία) —
τὰν οὐδὲ Πορφυρίων μάθεν παρ' αἶσαν ἐξερεθίζων P. 8.12

Ἀπόλλωνος· ὃς εὐμενεῖ νόῳ λτ;γτ;ενάρκειον ἔδεκτο υἱὸν P. 8.18

σωμάτεσσι τοῖς οὔτε νόστος ὁμῶς ἔπαλπνος ἐν Πυθιάδι κρίθη P. 8.83

Κυράνας, τὰν Λατοίδας ἅρπασ P. 9.5

Ὑψέος ὃς Λαπιθᾶν ὑπερόπλων τουτάκις ἦν βασιλεύς P. 9.14

ὅν ποτε Κρέοισ' ἔτικτεν P. 9.15

σέ, τὸν οὐ θεμιτὸν ψεύδει θιγεῖν P. 9.42
“ὦ ἄνα, κύριον ὃς πάντων τέλος οἶσθα” P. 9.44 “ παῖδα ὃν κλυτὸς Ἑρμᾶς οἴσει” P. 9.59
Κυράναν, ἅ νιν εὔφρων δέξεται P. 9.73

Ἰόλαον. τόν κρύψαν ἔνερθ' ὑπὸ γᾶν P. 9.80
κῶφος ἀνήρ τις, ὃς Ἡρακλεῖ στόμα μὴ περιβάλλει, μηδὲ Διρκαίων ὑδάτων ἀὲ μέμναται, τά νιν θρέψαντο καὶ Ἰφικλέα, τοῖσι τέλειον ἐπ' εὐχᾷ κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν (ter) P. 9.87—9.
κούραν, τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον P. 9.107

Ὑπερβορέων. παρ' οἶς ποτε Περσεὺς ἐδαίσατο λαγέτας P. 10.31

ὧν θαλίαις ἔμπεδον εὐφαμίαις τε μάλιστ' Ἀπόλλων χαίρει P. 10.34

θησαυρόν, ὃν περίαλλ' ἐτίμασε Λοξίας P. 11.5

ἀγῶνι ἐν τῷ Θρασυδᾷος ἔμνασεν ἑστίαν P. 11.13

Ὀρέστα· τὸν δὴ ἐκ δόλου τροφὸς ἄνελε δυσπενθέος P. 11.17

Πυθονίκῳ ἢ Θρασυδᾴῳ, τῶν εὐφροσύνα τε καὶ δόξ' ἐπιφλέγει P. 11.45

τέχνᾳ, τάν ποτε Παλλὰς ἐφεῦρε P. 12.6

θρῆνον. τὸν ἄιε λειβόμενον P. 12.9

υἱὸς Δανάας· τὸν ἀπὸ χρυσοῦ φαμὲν αὐτορύτου ἔμμεναι P. 12.17

δονάκων, τοὶ παρὰ καλλιχόρῳ ναίοισι πόλι Χαρίτων P. 12.26

ἀλλ' ἔσται χρόνος οὖτος, ὃ καὶ τὸ μὲν δώσει P. 12.31
νάσω, τὰν Ζεὺς ἔδωκεν
Φερσεφόνᾳ N. 1.13

ἀοιδὰν. τᾶς ἀφθονίαν ὄπαζε μήτιος ἁμᾶς ἄπο N. 3.9

Μυρμιδόνες ὧν παλαίφατον ἀγορὰν οὐκ ἐλεγχέεσσιν ἐμίανε N. 3.14

κιόνων ὕπερ Ἡρακλέος ἥρως θεὸς ἃς ἔθηκε ναυτιλίας ἐσχάτας μάρτυρας κλυτούς N. 3.22

Πηλεὺς ὃς καὶ Ἰαολκὸν εἶλε N. 3.34

Ἀσκλαπιόν, τὸν φαρμάκων δίδαξε μαλακόχειρα νόμον N. 3.55

σέο δ' ἀγών, τὸν ὕμνος ἔβαλεν ὄπι νέων ἐπιχώριον χάρμα κελαδέων N. 3.65

Ἀριστοκλείδᾳ ὃς τάνδε νᾶσον εὐκλέι προσέθηκε λόγῳ N. 3.68

αἰετὸς ὃς ἔλαβεν αἶψα N. 3.81

Ἡρακλέος. σὺν ᾧ ποτε Τροίαν κραταιὸς Τελαμὼν πόρθησε N. 4.25
ἕδραν, τὰν οὐρανοῦ βασιλῆες πόντου τ' ἐφεζόμενοι δῶρα καὶ κράτος ἐξέφαναν (Herwerden: τᾶς codd.) N. 4.67 ( κεῖνος) τὸν Εὐφάνης ἐθέλων γεραιὸς προπάτωρ σὸς ἄεισέν ποτε, παῖ (Σ assume Kallikles to be antecedent, others refer to ἀγῶνι or Ὀρσοτριαίνα, cf. N. 2.24) N. 4.89
ἄρουραν· τάν ποτ' εὔανδρόν τε καὶ ναυσικλυτὰν θέσσαντο N. 5.9

Ποσειδάωνα ὃς Αἰγᾶθεν ποτὶ κλειτὰν θαμὰ νίσεται Ἰσθμὸν Δωρίαν N. 5.37

μείς τ' ἐπιχώριος, ὃν φίλησ Ἀπόλλων N. 5.44

παῖς ἐναγώνιος, ὃς ταύταν μεθέπων Διόθεν αἶσαν νῦν πέφανται οὐκ ἄμμορος N. 6.13

Σαοκλείδἀ, ὃς ὑπέρτατος Ἁγησιμάχοἰ ὑέων γένετο N. 3.21

ἀγώνων ἄπο, τοὺς ἐνέποισιν ἱερούς N. 6.59

Αἴας, ὃν πόρευσαν N. 7.27
[ βοαθοῶν τοι. v.
τοι N. 7.33
]
πόλιν. τᾷ καὶ Δαναοὶ πόνησαν N. 7.35

γλῶσσαν, ὃς ἐξέπεμψεν παλαισμάτων αὐχένα καὶ σθένος ἀδίαντον N. 7.72

τίν Γίγαντας ὃς ἐδάμασας N. 7.90
[ γέρας τό περ νῦν. v. ὁ, C. N. 7.101]
ἡρώων ἄωτοι οἵ τε κρανααῖς ἐν Ἀθάναισιν ἅρμοζον στρατόν, οἵ τ' ἀνὰ Σπάρταν Πελοπηιάδαι N. 8.11

πάρφασις ἃ τὸ μὲν λαμπρὸν βιᾶται, τῶν δ' ἀφάντων κῦδος ἀντείνει σαθρόν N. 8.34

ῥεέθροις, ὧν ἐγὼ μνασθεὶς ἐπασκήσω κλυταῖς ἥρωα τιμαῖς· ὅς τότε ἄμφαινε κυδαίνων πόλιν N. 9.9
—11.
αἰδὼς ἃ φέρει δόξαν N. 9.34
φιάλαι-
σι ἅς ποθ' ἵπποι κτησάμεναι Χρομίῳ πέμψαν N. 9.52

Ἡρακλέος οὗ κατ' Ὄλυμπον ἄλοχος Ἥβα ἔστι N. 10.17

ἑταίρους οἵ σε γεραίροντες ὀρθὰν φυλάσσοισιν Τένεδον N. 11.5

Δᾶλος, ἐν ᾇ κέχυμαι I. 1.4
πατρίδι ἐν ᾇ καὶ τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν παῖδα, θρασεῖαι τόν ποτε Γηρυόνα φρίξαν κύνες (bis) I. 1.12—3.
ἄρουραν, ἅ νιν ἐν κρυοέσσᾳ δέξατο συντυχίᾳ I. 1.36
φῶτες, οἳ χρυσαμπύκων ἐς δίφρον Μοισᾶν ἔβαινον ( οἳ Σ: ὅσοι codd.) I. 2.1 τὠργείου χρήματα χρήματ' ἀνήρ ὃς φᾶ (others view ὅς as dem.) I. 2.11
νίκαν, τὰν λτ;γτ;ενοκράτει Ποσειδάων ὀπάσαις στεφάνωμα κόμᾳ πέμπεν I. 2.14

χεῖρα τὰν Νικόμαχος κατὰ καιρὸν νεῖμ I. 2.22

γαῖαν τὰν δὴ καλέοισιν Ὀλυμπίου Διὸς ἄλσος I. 2.27

ἀρετὰς. αἷσι Κλεωνυμίδαι θάλλοντες αἰεὶ διέρχονται I. 4.4

Ἄἴαντος ἀλκάν, φοίνιον τὰν ὀψίᾳ ἐν νυκτὶ ταμὼν μομφὰν ἔχει I. 4.35

Ὅμηρος ὃς αὐτοῦ πᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν I. 4.37

υἱὸς Ἀλκμήνας· ὃς Οὔλυμπόνδ' ἔβα I. 4.55

θανόντων· τοὺς Μεγάρα τέκε οἱ Κρεοντὶς υἱούς· τοῖσιν ἐν δυθμαῖσιν αὐγᾶν φλὸξ παννυχίζει I. 4.64
—5.
Αἰακοῦ παίδων τε. τοὶ καὶ σὺν μάχαις δὶς πόλιν Τρώων ἔπραθον I. 5.35

πατρός. τὸν χαλκοχάρμαν ἐς πόλεμον ἆγε I. 6.27
“θηρός, ὃν πάμπρωτον ἀέθλων κτεῖνά ποτ' ἐν Νεμέᾳ” I. 6.48 “ἔσσεταί τοι παῖς, ὃν αἰτεῖς” I. 6.52
ὕδωρ, τὸ ἀνέτειλαν I. 6.74

θάλος, χάλος, χάλκασπις ᾧ πότμον μὲν Ἄρης ἔμειξεν I. 7.25

Ζηνί ὃ τὰν μὲν ᾤκισσεν ἁγεμόνα I. 8.19

Αἰακὸν. ὃ καὶ δαιμόνεσσι δίκας ἐπείραινε I. 8.23

Ἀχιλέος. ὃ καὶ Μύσιον ἀμπελόεν αἵμαξε I. 8.49

θεόν, ὃς κεραυνοῦ τε κρέσσον ἄλλο βέλος διώξει χερί I. 8.34

ἶνας ἐκταμὼν δορί, ταί μιν ῥύοντό ποτε I. 8.52

ἀριστέας οἶς δῶμα Φερσεφόνας μανύων Ἀχιλεύς πρόφαινεν I. 8.55

μιν ὃς ἔλαχεν σελίνων I. 8.63
( Ζεύς), ὃς καὶ τυπεὶς ἁγνῷ πελέκει τέκετο ξανθὰν Ἀθάναν fr. 34. Εὐξαντίου [Κρητ]ῶν μαιομένων
ὃς ἀνα[ίνετο] αὐταρχεῖν Pae. 4.36

Διὸς Ἐννοσίδαν τε. χθόνα τοί ποτε καὶ στρατὸν ἀθρόον πέμψαν κεραυνῷ τριόδοντί τε ἐς τὸν βαθὺν Τάρταρον Pae. 4.42

]ὃν ἔμβα[λ Pae. 6.78

Νεοπτόλεμον. ὃς διέπερσεν Ἰλίου πόλιν Pae. 6.104

χρηστήριον[ ]ἐν ᾧ Τήνερον ἔτεκ[εν Pae. 9.41
τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν, ἃν ὀλίγον τοι ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει; (cod. unus Stobaei in marg., ᾇ cett.: om. Clem. Alex.: ᾆ τ Boeckh) fr. 61. 1. θεοί, πολύβατον οἵ τ' ἄστεος ὀμφαλὸν θυόεντ οἰχνεῖτε πανδαίδαλόν τ εὐκλἔ ἀγοράν fr. 75. 3. ἐπὶ τὸν κισσοδαῆ θεόν, τὸν Βρόμιον τὸν Ἐριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν ( ὃν ὃν v. l.: τε om. codd. nonnulli: docti unum vel alterum τὸν del.) fr. 75. 10. Ἀλαλά, ᾆ θύεται ἄνδρες fr. 78. 2. ἀνδρὸς δ' οὔτε γυναικός, ὧν θάλεσσιν ἔγκειμαι Παρθ. 2. 3. νίκαις, αἷς ἐν ἀιόνεσσιν Ὀγχη[στοῦ κλυ]τᾶς, ταῖς δὲ ναὸν Ἰτωνίας χαίταν στεφάνοις ἐκόσμηθεν Παρθ. 2.. θυγάτηρ, Ἀνδαισιστρότᾰ ἃν ἐπάσκησε Παρθ. 2.. Ὑμέναιον, ὃν λάβεν (ὃν supp. Hermann: om. cod.) Θρ. 3.. ψυχὰς ἐκ τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ αὔξοντ fr. 133. 3. ἑορτὰ ἐν ᾇ πρῶτον εὐνάσθην fr. 193. Ἐλπίς, ἃ μάλιστα κυβερνᾷ fr. 214. 3.

b where the antecedent follows the rel. cl. [ ταί τε ναίετε (Bergk: αἵ τε codd.) O. 14.2]
ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκε Ζεύς, ἀτύζονται βοὰν Πιερίδων ἀίοντα ὅς τ' ἐν αἰνᾷ Ταρτάρῳ κεῖται, θεῶν πολέμιος, Τυφώς P. 1.15

ὃς δὲ διδάκτ' ἔχει, ψεφεννὸς ἀνὴρ N. 3.41
οἶσι δὲ Φερσεφόνα ποινὰν παλαιοῦ πένθεος δέξεται, ἐς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτει ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν fr. 133. 1. ὁ χοροιτύπος, ὃν Μαλέας ὄρος ἔθρεψε, Ναίδος ἀκοίτας Σιληνός fr. 156.

c with interior antecedent. “ἀρχαίαν κομίζων πατρὸς ἐμοῦτάν ποτε Ζεὺς ὤπασεν λαγέτᾳ Αἰόλῳ καὶ παισὶ τιμάν ( ἀρχὰν ἀγκομίζων Chaeris) P. 4.107
μακάριος, ὃς ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φέρτατων μναμήἰ P. 5.46

d

I ἐξ οὗ, from then on
ἐξ οὗ πολύκλειτον καθ' Ἕλλανας γένος Ἰαμιδᾶν O. 6.71

ἐξ οὗ Θέτιος γόνος οὐλίῳ μιν ἐν Ἄρει παραγορεῖτο μή ποτε σφετέρας ἄτερθε ταξιοῦσθαι αἰχμᾶς O. 9.76

II v. οὕνεκεν.

e where the antecedent is omitted

I being demonstrative in same case as rel. ἀντεβόλησεν τῶν ἀνὴρ θνατὸς οὔπω τις πρότερον ( τοιούτων ὧν) O. 13.31 ὧν ἔραται, καιρὸν διδούς ( τούτων ὧν) P. 1.57 τῶν δ' ἕκαστος ὀρούει, τυχών κεν ἁρπαλέαν σχέθοι φροντίδα τὰν πὰρ ποδός ( τούτων ὧν) P. 10.61 πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος, βουλαῖσι δὲ φρήν, ἐσσόμενον προιδεῖν συγγενὲς οἷς ἕπεται ( τούτοις οἷς) N. 1.28 σύνες ὅ τοι λέγω ( τοῦτο ὅ) fr. 105. 1. ἀλᾶται στρατῶν, ὃς ἀμαξοφόρητον οἶκον οὐ πέπαται ( ἐκεῖνος ὅστις) fr. 105b. 2. τὰς δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας πρὸς ὄσσων μαρμαρυζοίσας δρακεὶς ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται fr. 123. 4. ὃς μὲν ἀχρήμων, ἀφνεὸς τότε fr. 124. 8.

II being assimilated to the case of the rel. τιμὰ δὲ γίνεται, ὧν θεὸς ἁβρὸν αὔξει λόγον τεθνακότων (τούτοις, ὧν) N. 7.32 Ζεῦ πάτερ, τῶν μὰν ἔραται φρενί, σιγᾷ οἱ στόμα ( ταῦτα ὧν) N. 10.29 ὀρνιχολόχῳ τε καὶ ὃν πόντος τράφει ( ἐκείνῳ ὃν) I. 1.48

f where antecedent does not correspond to rel. in gender or number. ὀρθὰν ἄγεις ἐφημοσύναν, τά ποτ' ἐν οὔρεσι φαντὶ μεγαλοσθενεῖ Φιλύρας υἱὸν ὀρφανιζομένῳ Πηλείδᾳ παραινεῖν (Er. Schmid: τὰν codd.) P. 6.21

2 c. subj.

a preceded by definite antecedent.

I μῶμος ἐξ ἄλλων κρέμαται φθονεόντων τοῖς, οἷς ποτε πρώτοις αἰδοία ποτιστάξῃ Χάρις εὐκλέα μορφάν (v. l. ποτιστάξει, -άζει) O. 6.75 ὁ δ' ὄλβιος ὃν φᾶμαι κατέχωντ ἀγαθαί ( κατέχοντ v. l.) O. 7.10
ἐκ πόνων δ, οἳ σὺν νεότατι γένωνται σύν τε δίκᾳ N. 9.44

II add. κε/
ἄν. ἀμφοτέροισι δ' ἀνήρ, ὃς ἂν ἐγκύρσῃ καὶ ἕλῃ, στέφανον ὕψιστον δέδεκται P. 1.100
“γένος, οἵ κεν τάνδε νᾶσον ἐλθόντες τέκωνται φῶτα” P. 4.51
ὑμνητὸς οὗτος ἀνὴρ γίνεται σοφοῖς, ὃς ἂν τὰ μέγιστ' ἀέθλων ἕλῃ P. 10.23
, cf. P. 5.65 infra.

b where the antecedent is omitted

I being demonstrative in same case as rel.
δίδωσί τε Μοῖσαν οἷς ἂν ἐθέλῃ P. 5.65

ὃς δ' ἀμφ ἀέθλοις ἄρηται κῦδος ἁβρόν, εὐαγορηθείς κέρδος ὕψιστον δέκεται I. 1.50

II where the rel. is assimilated to the case of the antecedent. ἐν δὲ πείρᾳ τέλος διαφαίνεται ὧν τις ἐξοχώτερος γένηται ( τούτων ἅ) N. 3.71 τὰ δ' αὐτὸς ἀντιτύχῃ, ἔλπεταί τις ἕκαστος ἐξοχώτατα φάσθαι ( ταῦτα ὧν: ἄν τις τύχῃ codd., corr. Mingarelli) N. 4.91

c where the antecedent does not correspond with the rel. in gender or number, v. P. 4.51 supra

a

II

3 c. opt.

a with definite antecedent. ἅπαντας ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα, τὸν Εὐάδνα τέκοι (v. Goodwin, M & T, § 700) O. 6.49

b add. κε/ἄν, v. P. 9.119 infra c.

c antecedent omitted, being demonstrative assimilated to the case of the rel. θανεῖν δ' οἷσιν ἀνάγκα, τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἕψοι μάταν; (byz.: οἷς codd.) O. 1.82 εἶπε δ' ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι, ὃς ἂν πρῶτος θορὼν ἀμφί οἱ ψαύσειε πέπλοις (The oratio recta would be ὃς ἂν ψαύσῃ,” Gildersleeve) P. 9.119

4 f. s. dat. pro adv., =
ὡς. ζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων ᾇ τάχος O. 6.23
ἐνυπνίῳ δ' ᾇ τάχιστα πιθέσθαι κελήσατο μιν (Kayser: δ' ἇ, δαί, δέ codd.) O. 13.79

5 exx. where rel. conj. is postponed within rel cl. as second word, O. 1.12, O. 1.82, O. 2.8, O. 2.23, O. 2.74, O. 6.85, O. 8.76, P. 4.10, P. 4.246, P. 5.10, P. 5.41, P. 5.82, P. 6.50, P. 9.44, I. 1.13, I. 7.25, fr. 12, Πα.., Παρθ. 2. 71: as third word, O. 5.12, O. 9.34, P. 2.5, N. 3.22,
Κρητ]ῶν μαιομένων ὃς ἀνα[ίνετο] αὐταρχεῖν Pae. 4.36
as fourth word, or more,
ὠκυπόρων ἀπὸ ναῶν ὅ σφιν ἐν πόντῳ βάλεθ' ἁλικίαν P. 1.74
λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον
ὑπέρτατον οἳ σχεῖν P. 3.89

ἐσσόμενον προιδεῖν συγγενὲς οἷς ἕπεται N. 1.28
τὰς δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας πρὸς ὄσσων μαρμαρυζοίσας δρακεὶς ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται fr. 123. 4.

6 in crasis, v. οὕνεκεν.

7 fragg. ]
νοιον ἃ σοὶ σε[ Πα.. 1 ]οῦν οἳ Ζην[ Pae. 6.154

]υἱὸν ἔτι τέξει· τὸν απ[ Pae. 10.21
ἐγχώριαι, [ἀγ]λαὸς ἃς ἐν' ἑρκε[ (ἆς = ἕως Wil.)
Πα. 12. 2. τόν ποτε[ Pae. 22.9
]τοὶ πρόιδ[ο]ν αἶσαν α[ (καί]τοι Schr.) fr. 140a. 49 (23) ]αδις, οὕς οἱ[ (οἱ encl. post vocalem P. ponere solet, nott. Snell) fr. 169, 51. ὃς Δολόπων ἄγαγε θρασὺν ὅμιλον fr. 183. B demonstrative (ὁ, τοῦ, [τοῖο coni.], τῷ, τόν, τοί, οἱ, τῶν, τοῖς, τοῖσι（ν), τούς; ἁ, τᾶς coni., τᾷ, τάν, ταί, αἱ, ταῖς, τάς; τό, τοῦ, τό, τά, τῶν, τά: ὅς, I. 2.11, v. A. 1. a. supra.)

1 combined with various particles

a
μέν... δέ. ἀλλὁ μὲν Πυθῶνάδ' ᾤχετ ἰὼν. ἁ δὲ τίκτε θεόφρονα κοῦρον O. 6.37
—9. [ τὸ μὲν τὸ δὲ, v. infra 5a, O. 7.23]
ἐδόκησαν τάμνειν τέλος, τοὶ μὲν γένει φίλῳ σὺν Ἀτρέος Ἑλέναν κομίζοντες, οἱ δ' ἀπὸ πάμπαν εἴργοντες O. 13.58
—9. [ τὰ μὲν τὰ δὲ. v. infra 5b, P. 2.65]
Ἀσκλαπιόν. τὸν μὲν εὐίππου Φλεγύα θυγάτηρ πρὶν τελέσαι, κατέβα. ἁ δ' ἄλλον αἴνησεν γάμον P. 3.8
—12.
τοὺς μὲν ὦν λύσαις ἄλλον ἀλλοίων ἀχέων ἔξαγεν τοὺς δὲ τομαῖς ἔστασεν ὀρθούς P. 3.47
—53.
τοὺς μὲν μαλακαῖς ἐπαοιδαῖς ἀμφέπων, τοὺς δὲ προσανέα πίνοντας P. 3.51
—2.
ἐν δ' αὖτε χρόνῳ τὸν μὲν ὀξείαισι θύγατρες ἐρήμωσαν πάθαις εὐφροσύνας μέρος αἱ τρεῖς τοῦ δὲ παῖς P. 3.97
—100. [διδύμους υἱοὺς τὸν μὲν Ἐχίονα, κεχλάδοντας ἥβᾳ, τὸν δ' Ἔρυτον (v. C. 1. a infra) P. 4.179] [ τὸ μὲν τὸ δ. v. 5. a infra P. 11.63—4.]
τὸ μὲν δώσει, τὸ δ' οὔπω P. 12.32

δράκοντας. τοὶ μὲν ἐς θαλάμου μυχὸν εὐρὺν ἔβαν. ὁ δ' ὀρθὸν μὲν ἄντεινεν κάρα N. 1.41
—3. φυᾷ δ' ἕκαστος διαφέρομεν βιο-
τὰν λαχόντες, ὁ μὲν τά, τὰ δ' ἄλλοι N. 7.55

μεταμειβόμενοι δ' ἐναλλὰξ ἁμέραν τὰν μὲν παρὰ πατρὶ φίλῳ Δὶ νέμονται, τὰν δ ὑπὸ κεύθεσι γαίας ἐν γυάλοις Θεράπνας N. 10.55
—6.
ἀλλὰ βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν ἔβαλον· τὸν δ' αὖ καταμεμφθέντ ἄγαν ἰσχὺν οἰκείων παρέσφαλεν καλῶν θυμός N. 11.29
—30. ]ναόν· τὸν μὲν Ὑπερβορ[έοις] ἄνεμος ζαμενὴς ἔμειξ[ ], ὦ Μοῖσαι· τοῦ δὲ παντέχ[νοις] Ἁφαίστου παλάμαις καὶ Ἀθά[νας] τίς ὁ ῥυθμὸς ἐφαίνετο; ( τοῦ coni. Hunt: τον Π.) Πα... ἁ μὲν ἀχέταν Λίνον αἴλινον ὕμνει, ἁ δὲ Ὑμέναιον. ἁ δ' Ἰάλεμον Θρ. 3.. καὶ τοὶ μὲν ἵπποις γυμνασίοισι λτ;τεγτ;, τοὶ δὲ πεσσοῖς, τοὶ δὲ φορμίγγεσσι τέρπονται Θρ. 7. 6.

b with μέν only

I in μέν... δέ construction.
ἄνθεμα δὲ χρυσοῦ φλέγει, τὰ μὲν χερσόθεν ἀπ' ἀγλαῶν δενδρέων, ὕδωρ δ ἄλλα φέρβει O. 2.73

τὰ μὲν ἁμετέρα γλῶσσα ποιμαίνειν ἐθέλει, ἐκ θεοῦ δ' ἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ὁμοίως O. 11.8

τῷ μὲν Ἀπόλλων ἅ τε Πυθὼ κῦδος ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν ἱπποδρομίας. ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγώ P. 4.66

τὸν μὲν οὐ γίνωσκον· ὀπιζομένων δ' ἔμπας τις εἶπεν καὶ τόδε P. 4.86

τοὶ μὲν ἀλλάλοισι ἀμειβόμενοι γάρυον τοιαῦτ. ἀνὰ δ P. 4.93
[ τὸ μὲν ὅτι μάκαρ δὲ καὶ νῦν ὅτι v. 5. a. infra. P. 5.15]
τὰ μὲν παρίκει· τῶν νῦν δὲ P. 6.44
[ὡς τὸ μὲν οὐδέν, ὁ δὲ χάλκεος ἀσφαλὲς αἰὲν ἕδος μένει οὐρανός v. 5. a infra N. 6.3]
τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις ἕτερον δ' ἑτέραις N. 8.3
τοὶ μὲν ὦν Θήβαισι τιμάεντες ἀρχᾶθεν λέγονται ὅσσα δ ( τοί refers to Kleonymidai, v. 4) I. 4.7 “παῖδα τὸν μὲν ἄρρηκτον φυάν, θυμὸς δ' ἑπέσθω” anacoluthon I. 6.47
τὰν μὲν πόλιος ᾤκισσεν ἁγεμόνα. σὲ δ I. 8.19
“ἀλλὰ τὰ μὲν παύσατε. βροτέων δὲ λεχέων τύχοισα υἱὸν εἰσιδέτω θανόντ” I. 8.35
καὶ τὸ μὲν διδότω θεός. [ὁ δ] ἐχθρὰ νοήσαις ἤδη φθόνος οἴχεται Pae. 2.53

b in μέν... τε construction. [ τὸ μὲν ὅτι ὅτι τε v. 5. a. infra P. 2.31] [dub. N. 11.46]
ἕλκεα ῥῆξαν τὰ μὲν ἀμφ' Ἀχιλεῖ νεοκτόνῳ, ἄλλων τε μόχθων ἐν πολυφθόροις ἁμέραις N. 8.30
τὸ μὲν ἔλευσεν· ἴδον τ' ἄποπτα[ (τό = Medusa's head, Lobel: fort. adv.) *d. 4. 39.

g in μέν... ἀτάρ construction.
οἱ μὲν κρίθεν· ἀτὰρ Ἰάσων P. 4.168

c with δέ only

I in μέν... δέ construction.
παρὰ μὲν τιμίοις θεῶν οἵτινες ἔχαιρον εὐορκίαις ἄδακρυν νέμονται αἰῶνα, τοὶ δ' ἀπροσόρατον ὀκχέοντι πόνον O. 2.67

αἵ γε μὲν ἀνδρῶν πόλλ' ἄνω, τὰ δ αὖ κάτω κυλίνδοντ ἐλπίδες O. 12.6

πολλὰ δ' ἀνθρώποις παρὰ γνώμαν ἔπεσεν, ἔμπαλιν μὲν τέρψιος, οἱ δ ἀνιαραῖς ἀντικύρσαντες ζάλαις O. 12.11

πολλοῖσι μὲν γὰρ. τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει P. 8.28

θάνεν μὲν αὐτὸς ἥρως Ἀτρείδας, ὁ δ' ἄρα γέροντα ξένον Στροφίον ἐξίκετο P. 11.34

πολλὰ μὲν γὰρ ἐν κονίᾳ χέρσῳ, τὰ δὲ γείτονι πόντῳ φάσομαι N. 9.43
ὃς μὲν ἀχρήμων, ἀφνεὸς τότε, τοὶ δ' αὖ πλουτέοντες fr. 124. 8. ἄλλαν μὲν σκέλος, ἄλλαν δὲ πᾶχ[υν], τὰν δὲ αὐχένα φέροισαν fr. 169. 31. ἀελλοπόδων μέν τιν' εὐφραίνοισιν ἵππων τιμαὶ καὶ στέφανοι, τοὺς δ ἐν πολυχρύσοις θαλάμοις βιοτά fr. 221. 3.

II
ὁ δέ... ὁ δέ. ἀφίκοντο δέ οἱ ξένοι ἔκ τ Ἄργεος ἔκ τε Θηβᾶν, οἱ δ Ἄρκαδες, οἱ δὲ καὶ Πισᾶται O. 9.67
—8.

III
ἄλλος δέ... ὁ δέ. ἄλλαι δὲ δὔἐν Κορίνθου πύλαις ἐγένοντ ἔπειτα χάρμαι, ταὶ δὲ καὶ Νεμέας Ἐφαρμόστῳ κατὰ κόλπον O. 9.87

IV where a μέν antithesis is suppressed.
διασωπάσομαι οἱ μόρον ἐγώ· τὸν δ' ἐν Οὐλύμπῳ φάτναι Ζηνὸς ἀρχαῖαι δέκονται O. 13.92
ὁπόθ' Ἁρμονίαν γᾶμεν βοῶπιν, ὁ δὲ Νηρέος εὐβούλου Θέτιν παῖδα κλυτάν ( ὁ μὲν Κάδμος suppressed) P. 3.92
Νεστόρειον γὰρ ἵππος ἅρμ' ἐπέδα. ὁ δ ἔφεπεν κραταιὸν ἔγχος P. 6.33

νέᾳ δ' εὐπραγίᾳ χαίρω τι· τὸ δ ἄχνυμαι, φθόνον ἀμειβόμενον τὰ καλὰ ἔργα P. 7.18

Ἀγρέα καὶ Νόμιον, τοῖς δ' Ἀρισταῖον καλεῖν P. 9.65
πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν. τοῖο δ' ὀργὰν κνίζον αἰπεινοὶ λόγοι (Hermann: τοῦ δὲ codd.: τοῖο refers to μιν) N. 5.32
αὐτίκα γὰρ ἦλθε Λήδας παῖς διώκων. τοὶ δ' ἐναντίον στάθεν N. 10.66

ἄραντο γὰρ νίκας ἀπὸ παγκρατίου τρεῖς ἀπ' Ἰσθμοῦ, τὰς δ ἀπ εὐφύλλου Νεμέας I. 6.61
ἐλάφῳ· τὰν δ' ἐπ αὐχένι στρέφοισαν κάρα *fr. 107a. 6*. irregularly coordinated with rel., νίκαις, αἷς ἐν ἀιόνεσσιν Ὀγχη[στοῦ κλυ]τᾶς ταῖς δὲ ναὸν Ἰτωνίας α[ ]α χαίταν στεφάνοις ἐκόσμηθεν Παρθ. 2. 47. esp. after a speech, cf. Führer, Formproblem, 41—4,
ὣς ἄρα μάνυε· τοὶ δ' οὔτ ὦν ἀκοῦσαι O. 6.52
τὸν δὲ θαρσήσαις ἀγανοῖσι λόγοις ὧδ' ἀμείφθη ( ὣς μὲν ἔφα suppressed) P. 4.101
τὸν δὲ Κένταυρος ζαμενὴς εὐθὺς ἀμείβετο P. 9.38

τὸ δ' ἐναντίον ἔσκεν N. 5.31

ὣς φάτο· τοὶ δ' ἐπὶ γλεφάροις νεῦσαν ἀθανάτοισιν I. 8.45

d followed by progressive μέν, emphasising esp. subject of preceding sentence.
τῷ μὲν ειλτ;γτ;πε O. 1.73

τὸν μὲν ἀγάλλων θεὸς ἔδωκεν O. 1.86

τᾷ μὲν ὁ Χρυσοκόμας πραύμητίν τ' Ἐλείθυιαν παρέστασ O. 6.41

τὸν μὲν κνιζομένα λεῖπε χαμαί O. 6.44

τῷ μὲν ὁ Χρυσοκόμας πλόον εἶπε O. 7.32

τοῖσι μὲν ἐξεύχετ O. 13.60

τῷ μὲν διδύμας χάριτας εἰ κατέβαν ἄγων P. 3.72
ἓν παρ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς ἀθάνατοι. τὰ μὲν ὦν οὐ δύνανται νήπιοι κόσμῳ φέρειν (but perhaps τά refers to the general distribution of good and ill) P. 3.82 “φῶτα. τὸν μὲν Φοῖβος ἀμνάσει” P. 4.53
ὣς φάτο· τὸν μὲν ἐσελθόντ' ἔγνον ὀφθαλμοὶ πατρός P. 4.120
“ἀλλὰ καὶ σκᾶπτον μόναρχον καὶ θρόνος, τὰ μὲν ἄνευ ξυνᾶς ἀνίας λῦσον” P. 4.154 τῶν μὲν κλέος ἐσλὸν Εὐφάμου τ' ἐκράνθη σόν τε, Περικλύμεν” P. 4.174
Κυράναν. ἁ μὲν οὔθ' ἱστῶν παλιμβάμους ἐφίλησεν ὁδούς P. 9.18
ὁ μέν που τεοῖς τε μήδεσι τοῦτ' ἔπραξεν, τὸ δὲ συγγενὲς ἐμβέβακεν ἴχνεσιν πατρὸς (Tricl.: τεοῖσί τε codd.: τε del. Calliergus sec. Σ: ὁ refers to αὐτόν v. 8: perhaps ὁ μέν τὸ δέ is the correct antithesis) P. 10.11 τῷ μὲν Ἀλεκτρᾶν ὕπερθεν δαῖτα
πορσύνοντες αὔξομεν I. 4.61

τὸν μὲν κελήσατο νεκταρέαις σπονδαῖσιν ἄρξαι καρτεραίχμαν Ἀμφιτρυωνιάδαν I. 6.37

τοῦ μὲν ἀντίθεοι ἀρίστευον υἱέες I. 8.24

τὸν μὲν οὐδὲ θανόντ' ἀοιδαὶ ἔλιπον I. 8.56

τὸν μὲν οὐ κατελέγχει κριτοῦ γενεὰ πατραδελφεοῦ I. 8.65
adv. τὰ μέν, v. P. 11.46, N. 3.43, 5. b infra.

e followed by progressive δέ, emphasising some previous word(s) not normally subject of the preceding sentence.
Εὐρυτρίαιναν· ὁ δ' αὐτῷ πὰρ ποδὶ σχεδὸν φάνη O. 1.73

ἐπί οἱ νεφέλαν ἀγκύλῳ κρατὶ κατέχευας· ὁ δὲ κνώσσων ὑγρὸν νῶτον αἰωρεῖ P. 1.8
( θεραπόντεσσιν.) “ τῶν δ' ἐλάθοντο φρένες” P. 4.41 ( συγγενέσιν.)
οἱ δ' ἐπέσποντ P. 4.133
τῶν δ' ἀκούσαις αὐτὸς ὑπαντίασεν (where τῶν refers to the subject of the preceding sentence) P. 4.135 τὰ δ' οὐκ ἐπ ἀνδράσι κεῖται (where τά refers to ἐσλά v. 73) P. 8.76
ὁ δὲ τὰν εὐώλενον θρέψατο παῖδα Κυράναν P. 9.17
( ὥραισι καὶ Γαίᾳ.)
ταὶ δ' νέκταρ ἐν χείλεσσιν καὶ ἀμβροσίαν στάξοισι P. 9.62
ἢ ἑτέρῳ λέχει δαμαζομέναν ἔννυχοι πάραγον κοῖται; τὸ δὲ νέαις ἀλόχοις ἔχθιστον ἀμπλάκιον (τὸ = τοῦτο, summing up the previous sentence) P. 11.25 ( Τειρεσίαν.)
ὁ δέ οἱ φράζε καὶ παντὶ στρατῷ N. 1.61
( Μοισᾶν.)
αἱ δὲ πρώτιστον μὲν ὕμνησαν N. 5.25
( Νεοπτόλεμος.)
ὁ δ' ἀποπλέων Σκύρου μὲν ἅμαρτε N. 7.36
θρέψε δ' αἰχμὰν Ἀμφιτρύωνος. ὁ δ ὄλβῳ φέρτατος ἵκετ ἐς κείνου γενεάν (ὁ is referred variously to Zeus and Amphitryon) N. 10.13 ἄνδωκε δ' αὐτῷ Τελαμών, ὀ δ ἀνατείναις οὐρανῷ χεῖρας ἀμάχους αὔδασε (ὁ refers to αὐτῷ) I. 6.41 ( Θέμιν.) ἁ δὲ τίκτεν ἀλαθέας ὥρας (but perhaps δὲ balances μέν v. 1) fr. 30. 6. ὁ δὲ κηλεῖται Δ. 2. 21. ἁ δ' ἔργμασι[ Παρθ. 2.. ὁ δ ἄφ[αρ π]λεκτόν τε χαλκὸν ὑπερη[ (i. e. ?Herakles, who is the subject of the verb in v. 21) fr. 169. 26. τοὶ δ' αὐτ[ ?fr. 338. 9.

f exx. with μέν... δέ, where the connection is obscured by lacuna. τοὶ δ' ἐπίμπλαν ἐσσύμενοι πίθους (? μέν suppressed) *fr. 104b. 3* δελφῖνος, τὸν μὲν ἀκύμονος ἐν πόντου πελάγει αὐλῶν ἐκίνησ' ἐρατὸν μέλος (?rel.) fr. 140b. 16. οἱ μὲν κατωκάρα δεσμοῖσι δέδενται fr. 161.

g combined with γάρ. ( παισὶ Λήδας.)
τοῖς γὰρ ἐπέτραπεν Οὔλυμπόνδ' ἰὼν θαητὸν ἀγῶνα νέμειν O. 3.36
( Κόρινθον.)
ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει O. 13.6
( Κάστορος.)
τὸν γὰρ Ἴδας ἔτρωσεν N. 10.60
αἰῶνος εἴδωλον (nom.). τὸ γάρ ἐστι ἐκ θεῶν fr. 131b. 2.

h combined with καί. εὐναὶ δὲ παράτροποι ἐς κακότατ' ἀθρόαν ἔβαλον· ποτὶ καὶ τὸν ἵκοντ ( ποτὶ τὸν καὶ coni. Mommsen) P. 2.36 esp. with general reference to preceding, τὸ καὶ ἀνδρὶ κώμου δεσπότᾳ πάρεστι Συρακοσίῳ (i. e. τὸ ἐπὶ Ἀμφιαράου ῥηθέν Σ.) O. 6.17
ἰατὰ δ' ἐστὶ βροτοῖς σύν γ ἐλευθερίᾳ καὶ τά I. 8.15

ἔδοξ' ἦρα καὶ ἀθανάτοις, ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις θεᾶν διδόμεν. τὸ καὶ νῦν φέρει λόγον I. 8.61
cf. O. 6.56

i combined with
καί... γάρ. καὶ τοὶ γὰρ αἰθοίσας ἔχοντες σπέρμ' ἀνέβαν φλογὸς οὔ O. 7.48

j followed by
γε. περὶ δὲ πάξαις Ἄλτιν μὲν ὅγ' ἐν καθαρῷ διέκρινε O. 10.45

τὸν δὲ τετράκναμον ἔπραξε δεσμὸν ἑὸν ὄλεθρον ὅγ P. 2.41
[ τό γ' ἐπαρκέσαι (codd.: ὅ, τέ, σέ coni. edd.) N. 6.60]

k followed by ῥα. ( βάρβιτος). τόν ῥα Τέρπανδρός ποθ' ὁ Λέσβιος εὗρεν πρῶτος fr. 125. 1.

2 without particle.
Πηλεύς τε καὶ Κάδμος ἐν τοῖσιν ἀλέγονται O. 2.78

τὰν μεθέπων ἴδε καὶ κείναν χθόνα O. 3.31

ἐθελήσω τοῖσιν ἐξ ἀρχᾶς ἀπὸ Τλαπολέμου ξυνὸν ἀγγέλλων διορθῶσαι λόγον O. 7.20

ἀέθλοις. τῶν ἄνθεσι Διαγόρας ἐστεφανώσατο δίς O. 7.80

τοὺς ἀγαγὼν ζεύγλᾳ πέλασσεν μοῦνος P. 4.227

Διὸς ἀγῶνι. τόν, ὦ πολῖται, κωμάξατε Τιμοδήμῳ σὺν εὐκλέι νόστῳ N. 2.24
τὸν ἐθάμβεον Ἄρτεμίς τε καὶ θρασεἶ Ἀθάνα ( τόν = Jason, subj. of preceding sentence) N. 3.50 ( ῥῆμα.) τό μοι θέμεν —
ὕμνου προκώμιον εἴη N. 4.9
ἐλᾷ δὲ καὶ τέσσαρας ἀρετὰς ὁ θνατὸς αἰών, φρονεῖν δ' ἐνέπει τὸ παρκείμενον. τῶν οὐκ ἄπεσσι ( τῶν is referred by Σ, edd. to ἀρετάς, but should be considered as neuter) N. 3.76 Τηλεβόας ἔναρεν· τῷ ὄψιν ἐειδόμενος ἀθανάτων βασιλεὺς αὐλὰν ἐσῆλθεν (Mingarelli: ἔνα（ι）ρε（ν）· τί οἱ codd.: τῷ = Amphitryon) N. 10.15
οὐ γὰρ ἦν πενταέθλιον, ἀλλ' ἐφ ἑκάστῳ ἔργματι κεῖτο τέλος. τῶν ἀθρόοις ἀνδησάμενοι θαμάκις ἔρνεσιν χαίταις ῥεέθροισί τε Δίρκας ἔφανεν I. 1.28

λέγε, τίνες Κύκνον, τίνες Ἕκτορα πέφνον ; τοῖσιν Αἴγιναν προφέρει στόμα πάτραν I. 5.43
( νιν).
τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει I. 8.69
( τοκεῦσιν.)
τοὶ σὺν πολέμῳ κτησάμενοι χθόνα πολύδωρον ὄλβον ἐγκατέθηκαν Pae. 2.59
πεφόρητο δ' ἐπ Αἰγαῖον θαμά (sc. Ἀστερία）· τᾶς ὁ κράτιστος ἐράσσατο. (ἇς = ἕως coni. G-H.) Πα. 7B. 50. ( Ἀφροδίτας.) ἀλλ' ἐγὼ τᾶς ἕκατι τάκομαι (Wil.: τᾶσδ Hermann: δεκατιτας codd.) fr. 123. 10. τοῖσι λάμπει μὲν μένος ἀελίου Θρ. 7. 1. with crasis, τοὔνεκα προῆκαν υἱὸν ἀθάνατοί οἱ πάλιν therefore O. 1.65

3 prospective, referring to a following rel. cl.
μῶμος ἐξ ἄλλων κρέμαται φθονεόντων τοῖς, οἷς ποτε O. 6.75

ὁ δ' ὄλβιος, ὃν φᾶμαι κατέχωντ ἀγαθαί O. 7.10

τοὺς μὲν ὦν, ὅσσοι μόλον, λύσαις ἄλλον ἀλλοίων ἀχέων ἔξαγεν P. 3.47
cf. P. 7.18 λόγον φέρεις, τὸν ὅνπερ ποτ' Ὀικλέος παῖς ἐν ἑπταπύλοις ἰδὼν υἱοὺς Θήβαις αἰνίξατο (cf. C. 6. infra) P. 8.39

4 τὰ καὶ τά, simm. ὁ μὰν πλοῦτος ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος φέρει τῶν τε καὶ τῶν καιρὸν (τά τε ἀγαθὰ καὶ τὰ κακά Σ.) O. 2.53 ὁ Βάττου δ' ἕπεται παλαιὸς ὄλβος ἔμπαν τὰ καὶ τὰ νέμων ( τουτέστι τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ κακά Σ, but perhaps varied blessings is meant) P. 5.55 φαντί γε μὰν οὕτω κ' ἀνδρὶ παρμονίμαν θάλλοισαν εὐδαιμονίαν τὰ καὶ τὰ φέρεσθαι (ἀντὶ τοῦ ἀγαθὰ καὶ κακά Σ.) P. 7.22 σέο δ' ἀμφὶ τρόπῳ τῶν τε καὶ τῶν χρήσιες ( καὶ λόγων καὶ ἔργων Σ.) N. 1.30 ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων, πρὶν τέλος ἄκρον ἱκέσθαι. τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ (ἄλλα γὰρ ἄλλοις ἡ τύχη δίδωσι Σ.) I. 4.33 Ζεὺς τά τε καὶ τὰ νέμει (καὶ τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ φαῦλα Σ.) I. 5.52
ὁ πάντα τοι τά τε καὶ τὰ τεύχων σόν ἐγγυάλιξεν ὄλβον εὐρύοπα Κρόνου παῖς Pae. 6.132

5 adverbial usages.

a τό. ἴων ἀκτῖσι βεβρεγμένος ἁβρὸν σῶμα· τὸ καὶ κατεφάμιξε καλεῖσθαί νιν χρόνῳ σύμπαντι μάτηρ τοῦτ' ὄνυμ ἀθάνατον wherefore O. 6.56 τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν ἐκ Διὸς εὔχονται. τὸ δ' Ἀμυντορίδαι ματρόθεν Ἀστυδαμείας on the one side... on the other O. 7.23
αἱ δύο δ' ἀμπλακίαι φερέπονοι τελέθοντι· τὸ μὲν ἥρως ὅτι, ὅτι τε P. 2.31
τὸ μὲν, ὅτι βασιλεὺς ἐσσί. μάκαρ δὲ καὶ νῦν, ὅτι in the first place P. 5.15 τό σφ' ἔχει κυπαρίσσινον μέλαθρον ἀμφ ἀνδριάντι σχεδόν ( wherefore: others interpret τό as rel.) P. 5.39 υἱοὶ θεῶν, τὸ μὲν παρ' ἆμαρ ἕδραισι Θεράπνας, τὸ δ οἰκέοντας ἔνδον Ὀλύμπου at one time... at another P. 11.63—4.
ὡς τὸ μὲν οὐδέν, ὁ δὲ χάλκεος ἀσφαλὲς αἰὲν ἕδος μένει οὐρανός N. 6.3
[ τὸ μὲν. v. B. 1. b. β, Δ.. 3.] τὸ δὲ κοι[ Θρ. 3. 4.

b τά. τὰ δὲ Παρρασίῳ στρατῷ θαυμαστὸς ἐὼν φάνη then again O. 9.95 τὰ δὲ καί ποτ' ἐν ἀλκᾷ πρὸ Δαρδάνου τειχέων ἐδόκησαν then again O. 13.55 ὅθεν φαμὶ καὶ σὲ τὰν ἀπείρονα δόξαν εὑρεῖν τὰ μὲν ἐν ἱπποσόαισιν ἄνδρεσσι μαρνάμενον, τὰ δ' ἐν πεζομάχαισι sometimes... sometimes P. 2.65 τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει then again P. 8.28 τὰ μὲν ἐν ἅρμασι καλλίνικοι πάλαι on the one hand i. e. as opp. to their exploits in athletics P. 11.46 Ἀχιλεὺς τὰ μὲν μένων Φιλύρας ἐν δόμοις at first N. 3.43 ἐν βάσσαισιν Ἰσθμοῦ δεξαμένῳ στεφάνους, τὰ δὲ κοίλᾳ λέοντος ἐν βαθυστέρνου νάπᾳ κάρυξε Θήβαν ἱπποδρομίᾳ κρατέων ( and further, μὲν being suppressed) I. 2.11

c τῶ, v. τῶ.

6 fragg.
τοὶ τα[ Pae. 6.70

ὁ δ' ἀντίον ἀνὰ κάρα τ ἄειρ[ε Pae. 20.10
ὁ δ ἐπραυν[ε fr. 215b. 4. οἱ δ' ἄφνει πεποίθασιν ( ὁ δ' πέποιθεν v. l.) fr. 219. C articular. (ὁ, τοῦ, τόν, οἱ, τῶν; ἁ, τᾶς, τᾷ, τάν, αἱ, ταί, τᾶν, ταῖς, τάς; τό nom., acc.; τά, τῶν, τά: in crasis O. 1.45, O. 13.38, N. 7.104; O. 10.70, I. 2.10)

1 c. subs. prop.

a
τᾶν Ὀλυμπιάδων O. 1.94

ἅ τε Πίσα O. 3.9

τᾶν κλεινᾶν Συρακοσσᾶν O. 6.6

ὁ Χρυσοκόμας O. 6.41
, O. 7.32
ὅ τ' ἐξελέγχων μόνος ἀλάθειαν ἐτήτυμον Χρόνος O. 10.53

τὰν ὀλβίαν Κόρινθον O. 13.4

τὰν πατρὸς ἀντία Μήδειαν θεμέναν γάμον αὐτᾷ O. 13.53

τᾶς ὀφιώδεος υἱόν ποτε Γοργόνος O. 13.64

ὁ καρτερὸς Βελλεροφόντας O. 13.84

ἅ τ' Ἐλευσίς, ἅ τ Εὔβοια O. 13.110

ἁ Μινύεια O. 14.19

τᾶν λιπαρᾶν ἀπὸ Θηβᾶν P. 2.3

ὅ τ' ἐναγώνιος Ἑρμᾶς P. 2.10

ὁ χρυσοχαῖτα Ἀπόλλων P. 2.16

τὸ Καστόρειον P. 2.69

ὁ δὲ Ῥαδάμανθυς P. 2.73

ἅ τε Πυθώ P. 4.66
τὸν μὲν Ἐχίονα τὸν δ' Ἔρυτον (contra Des Places, 44) P. 4.179
τᾶς εὐδαίμονος ἀμφὶ Κυράνας P. 4.276

αἱ μεγαλοπόλιες Ἀθᾶναι P. 7.1

ὁ χαιτάεις Λατοίδας P. 9.5

τὸ Πελινναῖον ἀπύει P. 10.4

τὸν Ἱπποκλέαν P. 10.57

τὸν Ἰφικλείδαν Ἰόλαον P. 11.59

ταῖς μεγάλαις Ἀθάναις N. 2.8

ἁ Σαλαμίς γε N. 2.13

τὸν μέγαν πολεμιστὰν Ἀλκυονῆ N. 4.27

ἁ Νεμέα μὲν ἄραρεν N. 5.44

διὰ τὸν ἁδυεπῆ γενέσθ' Ὅμηρον N. 7.21

ὁ καρτερὸς Αἴας N. 7.26

τὰν νεοκτίσταν ἐς Αἴτναν N. 9.2

ἐκ τᾶς ἱερᾶς Σικυῶνος N. 9.53

ὁ Τυνδαρίδας N. 10.73

τὸν ἀκερσεκόμαν Φοῖβον I. 1.7

ἁ Μοῖσα γὰρ I. 2.6

ταῖς λιπαραῖς ἐν Ἀθάναις I. 2.20

τὰν πυροφόρον Λιβύαν I. 4.54
τὰν κυανάμπυκα Θήβαν fr. 29. 3. ἁ Κοιογενὴς fr. 33d. 3.
ὁ παντελὴς Ἐνιαυτὸς Pae. 1.5

ἀλλ' ὅ γε Μέλαμπος Pae. 6.28

ἐς τὸν βαθὺν Τάρταρον Pae. 4.44

ὁ πόντιος Ὀρσιτρίαινα Pae. 9.47
ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις fr. 75. 4. ὦ ταὶ λιπαραὶ καὶ ἰοστέφανοι καὶ ἀοίδιμοι, Ἑλλάδος ἔρεισμα, κλειναὶ Ἀθᾶναι fr. 76. 1. τὰν λιπαρὰν μὲν Αἴγυπτον ἀγχίκρημνον fr. 82. ὁ [Λοξ]ίας Παρθ. 2. 3. ὁ Μοισαγέτας με καλεῖ χορεῦσαι Ἀπόλλων fr. 94c. 1. ἀπὸ τᾶς ἀγλαοκάρπου Σικελίας ( τᾶς del. Schr.) fr. 106. 6. τῶ[ν..Λο]κρῶν τις (supp. Wil.) fr. 140b. 4.

b c. subs., in apposition to subs. prop.
Χρόνος, ὁ πάντων πατήρ O. 2.17

Μήδειαν τὰν Πελίαο φονόν P. 4.250

Ζεὺς ὁ θεῶν σκοπὸς Pae. 6.94

Νηρεὺς δ' ὁ γέρων Pae. 15.4
Νόμος ὁ πάντων βασιλεύς fr. 169. 1.

c c. gen., sc.
υἱός. τὸν Αἰνησιδάμου O. 2.46
Σᾶμος ὁ Ἁλιροθίου (Boeckh: om. codd.) O. 10.70
βία Φώκου κρέοντος, ὁ τᾶς θεοῦ N. 5.13

d c. gen., in apposition.
πόσις ὁ πάντων Ῥέας ὑπέρτατον ἐχοίσας θρόνον O. 2.77

παῖς ὁ Λατοῦς O. 8.31

παῖς ὁ Λικυμνίου Οἰωνός O. 10.65

παῖς ὁ Θεαρίωνος Σωγένης N. 7.7

2 c. subs.

a
ὁ δὲ χρυσὸς O. 1.1

τὸ δὲ κλέος O. 1.93

ὁ μὰν πλοῦτος O. 2.53

τῶν δὲ μόχθων O. 8.7

ὁ δὲ λόγος P. 1.35

τὸν εὐεργέταν P. 2.24

ἁ δ' ἀρετὰ P. 3.114

ὁ γὰρ καιρὸς P. 4.286

ὁ πλοῦτος P. 5.1

τὸν εὐεργέταν P. 5.44

ὁ χρυσὸς N. 4.82

τᾶς θεοῦ N. 5.13
εἰ γὰρ ἦν ἓ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν (Boeckh: ἑὰν, ἐὰν codd., Σ.) N. 7.25
ὁ μάρτυς N. 7.49

ἁ κέλευθος I. 2.33

ὁ κινητὴρ δὲ γᾶς I. 4.19

τίς ὁ ῥυθμὸς ἐφαίνετο; Pae. 8.67
τὰν παῖδα δε[ Πα. 22.i. 2. ἕρπε τὸ σὰν κίβδηλον Δ. 2. 2. τὸ δ' ὄργανον (acc.) *fr. 107b. 2* Διὸς παῖς ὁ χρυσός fr. 222. 1. ἁ μὲν πόλις Αἰακιδᾶν fr. 242.

b with intervening adj.
ὁ πολύφατος ὕμνος O. 1.8

ὁ μέγας δὲ κίνδυνος O. 1.81

τὸν ἀλαθῆ λόγον O. 1.28

τὸν εὐνομώτατον ἐς ἔρανον O. 1.37

τὸ δ' αἰεὶ παράμερον ἐσλὸν O. 1.99

τὸν ὅλον ἀμφὶ χρόνον O. 2.30

τὸν εὔφρονα πότμον O. 2.36

τὰν σὰν πόλιν O. 5.4

τὰν νέοικον ἕδραν O. 5.8

τὰν ποντίαν ὑμνέων παῖδ' Ἀφροδίτας O. 7.13

ὁ δ' ἐπαντέλλων χρόνος O. 8.28

ὁ μέλλων χρόνος O. 10.7

τὸν ἐγκώμιον ἀμφὶ τρόπον O. 10.77

τὸ συγγενὲς ἦθος O. 13.13

τὰ πολλὰ βέλεα O. 13.95
τὸν αἰχματὰν
κεραυνὸν P. 1.5

ὁ πᾶς χρόνος P. 1.46

τὸν προσέρποντα χρόνον P. 1.56

ὁ Φοίνιξ ὁ Τυρσανῶν τ' ἀλαλατὸς P. 1.72

τὰν εὔυδρον ἀκτὰν P. 1.79

αἱ δύο δ' ἀμπλακίαι P. 2.30

τὸν δὲ τετράκναμον δεσμὸν P. 2.40

τὰν πολύκοινον ἀγγελίαν P. 2.41

τὰν ἀπείρονα δόξαν P. 2.64

ὁ λάβρος στρατός P. 2.87

τὰν δ' ἔμπρακτον ἄντλει μαχανάν P. 3.62

ὁ μέγας πότμος P. 3.86
τὸ πάγχρυσον νάκος acc. P. 4.68
τὸν δὲ παμπειθῆ γλυκὺν πόθον P. 4.184

τὰν ἀκίνδυνον αἰῶνα P. 4.186
τὸ κλεεννότατον μέγαρον (nom.) P. 4.280
τὰν θεόσδοτον δύναμιν P. 5.13

αὐτοῦ μένων δ' ὁ θεῖος ἀνὴρ P. 6.38

τὰ καλὰ ἔργα P. 7.19

ὁ Παρνάσσιος μυχὸς P. 10.8

ὁ χάλκεος οὐρανὸς P. 10.27
τό τ' ἀναγκαῖον λέχος acc. P. 12.15 [ τὸν ἐχθρότατον μόρον codd. N. 1.65]
τὸν ἅπαντα χρόνον N. 1.69
ὁ θνατὸς αἰών (ὁ om. codd.: supp. Tricl.) N. 3.75
αἱ δὲ σοφαὶ Μοισᾶν θύγατρες N. 4.2

τῶν ἀγαθῶν ἐργμάτων N. 4.83

Μοισᾶν ὁ κάλλιστος χορός N. 5.23

τὰ καλά σφιν ἔργ' ἐκόμισαν N. 6.30

ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ N. 7.12
τὰ τέρπν' ἄνθἐ Ἀφροδίσια acc. N. 7.53
τῶν ἀρειόνων ἐρώτων N. 8.5

τὸ κρατήσιππον γὰρ ἐς ἅρμ' ἀναβαίνων N. 9.4

τὰν βαθύστερνον χθόνα N. 9.25

Ἥρας τὸν εὐάνορα λαὸν N. 10.36
τὸ θαητὸν δέμας acc. N. 11.12
τὸν μόρσιμον αἰῶνα I. 7.41
τὸ πάντολμον σθένος acc. fr. 29. 4.
τὸν εὐρυφαρέτραν ἑκαβόλον Pae. 6.111

τὰν θεμίξενον ἀρετάν Pae. 6.131
ὁ παγκρατὴς κεραυνὸς Δ. 2. 1. τᾶν τ' ἐαριδρόπων ἀοιδᾶν fr. 75. 6. ἐπὶ τὸν κισσοδαῆ θεόν ( τὸν om. unus cod., fort. recte) fr. 75. 9. τὸν ἱρόθυτον θάνατον (verba secl. Sternbach) fr. 78. 3. τὸ σὸν αὐτοῦ μέλι γλάζεις (Wil.: τὸ σαυτου, τὸ σαυτα μέλος codd.) fr. 97. τὸ φαιδρὸν φάος acc. fr. 109. 2. τᾶς χλωρᾶς λιβάνου (Tittmann: τὰν, τὰς codd.) fr. 122. 3. τὸν λοιπὸν χρόνον fr. 133. 5. ταῖς ἱεραῖσι μελίσσαις fr. 158. τὸν ἀχρεῖον λόγον fr. 180. 1. ὁ κρατιστεύων λόγος fr. 180. 3.

c with intervening phrase, e. g. gen.
μετὰ τὸ ταχύποτμον ἀνέρων ἔθνος O. 1.66

μνᾶμα τῶν Οὐλυμπίᾳ κάλλιστον ἀέθλων O. 3.15
“ παρὰ τὸν ἁλικίας ἐοικότα χρόνον” O. 4.27
αἱ δὲ φρενῶν ταραχαὶ O. 7.30

ὀξειᾶν ὁ γενέθλιος ἀκτίνων πατὴρ O. 7.70

ὅ τ' ἐν Ἄργει χαλκὸς ἔγνω μιν O. 7.83
[ τὰν δ' ἔπειτ ἀνδρῶν μάχαν (codd.: μάχας Schr.) O. 8.58]
τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος O. 9.1

τὸν Ὀλυμπιονίκαν Ἀρχεστράτου παῖδα O. 10.1

ὁ δ' ἄῤ ἐν Πίσᾳ ἔλσαις ὅλον τε στρατὸν λᾴαν τε πᾶσαν Διὸς ἄλκιμος υἱὸς O. 10.43

τὸ δὲ κύκλῳ πέδον O. 10.46

τὰν πολέμοιο δόσιν O. 10.56

τὰν παρ' ὅρκον καὶ παρὰ ἐλπίδα κτίσιν O. 13.83

ταί θ' ὑπ Αἴτνας ὑψιλόφου καλλίπλουτοι πόλιες O. 13.111

ταί θ' ὑπὲρ Κύμας ἁλιερκέες ὄχθαι P. 1.18

τὰν Φιλοκτήταο δίκαν P. 1.50

ὁ Φοίνιξ ὁ Τυρσανῶν τ' ἀλαλατὸς P. 1.72
τᾶν πρὸ Κιθαιρῶνος μαχᾶν (Wil.: τὰν μάχαν codd.) P. 1.77
τὸν δὲ ταύρῳ χαλκέῳ καυτῆρα νηλέα νόον Φάλαριν P. 1.95

τὸν δ' ἀμφέποντ αἰεὶ δαίμον P. 3.108

τὸ Μηδείας ἔπος P. 4.9
“ τᾶν ἐν δυνατῷ φιλοτάτων” P. 4.92
τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν P. 4.263

οὐ τὰν Ἐπιμηθέος ἄγων ὀψινόου θυγατέρα Πρόφασιν P. 5.27

τὸ καλλίνικον λυτήριον δαπανᾶν μέλος χαρίεν P. 5.106

ἁ δικαιόπολις ἀρεταῖς κλειναῖσιν Αἰακιδᾶν θιγοῖσα νᾶσος P. 8.22

τὸν δὲ σύγκοιτον γλυκὺν παῦρον ἐπὶ γλεφάροις ὕπνον ἀναλίσκοισα P. 9.23

τᾷ Δαιδάλου δὲ μαχαίρᾳ N. 4.59

ὁ δὲ λοιπὸς εὔφρων ποτὶ χρόνος ἕρποι N. 7.67

τὸ δ' ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ N. 7.102

οἵ τ' ἀνὰ Σπάρταν Πελοπηιάδαι N. 8.12

ταῖς Ἐπάφου παλάμαις N. 10.5

καὶ τὸν Ἰσθμοῖ καὶ Νεμέᾳ στέφανον N. 10.25
τὸ δὲ Πεισάνδρου πάλαι αἷμ acc. N. 9.33 τὸ τεόν, χρύσασπι Θήβα, πρᾶγμα acc. I. 1.1
τὰν ἁλιερκέα Ἰσθμοῦ δειράδ I. 1.9

τεύχων τὸ μὲν ἅρματι τεθρίππῳ γέρας. τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν I. 1.34

τὸν Μινύα τε μυχόν I. 1.56
τὸ Δάματρος κλυτὸν ἄλσος Ἐλευσῖνα acc. I. 1.57
Πρωτεσίλα, τὸ τεὸν δ' ἀνδρῶν Ἀχαιῶν ἐν Φυλάκᾳ τέμενος συμβάλλομαι I. 1.58

οἱ μὲν πάλαι, ὦ Θρασύβουλε, φῶτες I. 2.1
νῦν δ' ἐφίητι λτ;τὸγτ; τὠργείου φυλάξαι ῥῆμ (supp. Heyne: om. codd.) I. 2.9
τὸ δ' ἐμὸν οὐκ ἄτερ Αἰακιδᾶν κέαρ ὕμνων γεύεται I. 5.19

ὁ Κλεονίκου παῖς I. 6.16

καὶ τὸν βουβόταν οὔρει ἴσον Φλέγραισιν εὑρὼν Ἀλκυονῆ I. 6.32

τὸν Ἀργείων τρόπον I. 6.58

τὰν Ψαλυχιδᾶν τε πάτραν I. 6.63

τόν δὲ Θεμιστίου ὀρθώσαντες οἶκον I. 6.65

τίνι τῶν πάρος, ὦ μάκαιρα Θήβα, καλῶν ἐπιχωρίων I. 7.1

ὅ τοι πτερόεις ἔρριψε Πάγασος I. 7.44

τὸν ὑπὲρ κεφαλᾶς γε Ταντάλου λίθον I. 8.9
τὰν Ἀγαμήδει Τρεφωνίῳ θ' ἑκαταβόλου συμβουλίαν λαβών fr. 2. 2. τὰν Διωνύσου πολυγαθέα τιμὰν fr. 29. 5. ἄνακτα τὸν πάντων ὑπερβάλλοντα Χρόνον μακάρων fr. 33. τὸ μηδὲν ἄγαν ἔπος acc. fr. 35b. τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε fr. 51b.
τὰν δὲ λαῶν γενεὰν Pae. 1.9

[ὁ δ] ἐχθρὰ νοήσαις ἤδη φθόνος Pae. 2.54
τὸ δὲ οἴκοθεν ἄστυ nom. Πα.. 32. τὰ θεῶν βουλεύματ acc. fr. 61. 3. τὰς δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας fr. 123. 2. τὰν ἐνθάδε νύκτα Θρ.. 2. τὸν ἄπειρον ἐρεύγονται σκότον fr. 130 ad Θρ.. τὸν ὕπερθεν ἅλιον fr. 133. 2. τὸν Ἰάσονος εὔδοξον πλόον fr. 172. 6. ταὶ δὲ Χίρωνος ἐντολαί (Hermann: αἱ codd.) fr. 177c. ὁ γὰρ ἐξ οἴκου ποτὶ μῶμον ἔπαινος κίρναται *fr. 181* ἁ Μειδύλου δ' αὐτῷ γενεά fr. 190.

d where a sentence or major part thereof intervenes between article and noun, so that the usage is almost demonstrative.
τῶν γὰρ πεπραγμένων ἔργων τέλος O. 2.15
ἅ μ' ἐθέλοντα προσέρπει ματρομάτωρ ἐμὰ (but v. A. 1. a supra) O. 6.83
τὸ γὰρ ἐμφυὲς ἦθος O. 11.19

αἵ γε μὲν ἀνδρῶν ἐλπίδες O. 12.5

ταὶ Διωνύσου χάριτες O. 13.18

ὁ δ' ἦρα χρόνῳ ἵκετ ἀνὴρ ἔκπαγλος P. 4.78
[ τάν ποτε Καλλίσταν ἀπῴκησαν χρόνῳ νᾶσον (Boeckh: ἂν codd.: ἔν Chaeris) P. 4.258]
ὁ Βάττου δ' ἕπεται παλαιὸς ὄλβος P. 5.55
τὸ δ' ἐμὸν γαρύει ἀπὸ Σπάρτας ἐπήρατον κλέος (v. γαρύω) P. 5.72
τὸ δ' ἐν ποσί μοι τράχον ἴτω τεὸν χρέος P. 8.32
“ φυᾷ τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων παισὶ λῆμα” P. 8.44 “ ὁ δὲ καμὼν προτέρᾳ πάθᾳἌδραστος ἥρως” P. 8.48
ὁ δὲ τὰν εὐώλενον θρέψατο παῖδα Κυράναν P. 9.17

ἤτοι τό τε θεσπέσιον Φόρκοἰ ἀμαύρωσεν γένος P. 12.13

ὄφρα τὸν Εὐρυάλας γόον P. 12.20

τὰν πολυξέναν νᾶσον Αἴγιναν N. 3.2

ὁ δ' εὖ φράσθη Ζεὺς N. 5.34

ὁ δὲ χάλκεος οὐρανός N. 6.3

ὁ δ' Ζεὺς N. 9.24

ἐν ᾇ καὶ τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν παῖδα I. 1.12
[cf.
τὸν μὲν κτἑ I. 6.37
]
ὁ δ' ἀθανάτων μὴ θρασσέτω φθόνος I. 7.39

τὸ δὲ πρὸ ποδὸς ἄρειον ἀεὶ βλέπειν χρῆμα πάν I. 8.12
ἁ δὲ τὰς τίκτεν ἀλαθέας ὥρας fr. 30. 6.
ὁ πάντα τοι τά τε καὶ τὰ τεύχων σὸν ἐγγυάλιξεν ὄλβον εὐρύοπα Κρόνου παῖς Pae. 6.132
τὸν ἀοιδότατον τρέφον κάλαμον fr. 70. 1. ὁ δὲ Καινεὺς Θρ. 6. 7. repeated, ὁ ζαμενὴς δ' ὁ χοροιτύπος ὃν Μαλέας ὄρος ἔθρεψε, Ναίδος ἀκοίτας Σιληνός fr. 156. cf.
πρὶν γενέσθαι τὰν Ἀδράστου τάν τε Καδμείων ἔριν N. 8.51

e in apposition, with phrase following.
στέφανων ἄωτον γλυκὺν τῶν Οὐλυμπίᾳ O. 5.2
ἐρέω ταύταν χάριν, τὰν δ' ἔπειτ ἀνδρῶν μάχας ἐκ παγκρατίου (Schr.: μάχαν codd.) O. 8.58
ὕβριν ἰδὼν τὰν πρὸ Κύμας P. 1.72

τῶν δ' Ὁμήρου καὶ τόδε συνθέμενος ῥῆμα πόρσυν P. 4.277

φροντίδα τὰν πὰρ ποδός P. 10.62

βοτάνα τέ νίν ποθ' ἁ λέοντος νικάσαντ ἤρεφε N. 6.42
παίδων τε παῖδες ἔχοιεν αἰεὶ γέρας τό περ νῦν καὶ ἄρειον ὄπιθεν (fort. rel.?) N. 7.101
κρέσσων δὲ καππαύει δίκαν τὰν πρόσθεν ἀνήρ N. 9.15
† ἱπποτρόφον ἄστυ τὸ Προίτοιο θάλησεν† N. 10.41

3 c. adj., part.

a adj.
ἅπαντα τὰ μείλιχα O. 1.30

τὸ δ' ἔσχατον O. 1.113

τὰ δ' ἐν τᾷδε Διὸς ἀρχᾷ ἀλιτρὰ O. 2.58

ἐς δὲ τὸ πὰν ἑρμανέων χατίζει O. 2.85

οἱ δύο O. 8.38

τὰ τέρπν O. 9.28

τὰ τοιαῦτ O. 9.40

τὸ δὲ σαφανὲς O. 10.55

τά τε τερπνὰ καὶ τὰ γλυκέα O. 14.5

οἱ σοφοὶ P. 2.88

τοῖς ἀγαθοῖς P. 2.96

τὰ καλὰ τρέψαντες ἔξω P. 3.83

τὸν μονοκρήπιδα P. 4.75

τοῖς ἀγαθοῖς P. 4.285

ὁ δ' ἀρχαγέτας ἔδωκ Ἀπόλλων P. 5.60
[ τὸ δ' ἐμὸν (v. γαρύω) P. 5.72] τὸ λοιπὸν (adv.) P. 5.118 τὸ μαλθακὸν acc. P. 8.6
τὸ μὲν μέγιστον τόθι χαρμάτων ὤπασας P. 8.64
τὸ τερπνὸν nom. P. 8.93
τὸν ἐχθρὸν P. 9.95
τὸ δὲ συγγενὲς nom. P. 10.12
τῶν δ' ἐν Ἑλλάδι τερπνῶν P. 10.19
τὰ μέγιστ acc. P. 10.24 Μοῖσα, τὸ δὲ τεόν nom. P. 11.41
τὰ μέσα P. 11.52

τὸ δὲ μόρσιμον οὐ παρφυκτὸν P. 12.30

τὸ γὰρ οἰκεῖον πιέζει N. 1.53

τὸ καλλίνικον N. 3.18

τὰ μακρὰ N. 4.33

τὸ μόρσιμον N. 4.61
, N. 7.44
τὸ συγγενὲς N. 6.8

τὸ τερπνὸν N. 7.74

τὸ μὲν λαμπρὸν τῶν δ' ἀφάντων N. 8.34

τὸ τὠργείου φυλάξαι ῥῆμ I. 2.9

τὸν ἐσλόν I. 2.7

τῶν ἀπειράτων I. 4.30

τὸν ἐχθρόν I. 4.48

τὸν φέρτατον θεῶν I. 7.5

τὰ μακρὰ I. 7.43

τὸ δὲ πὰρ δίκαν γλυκὺ I. 7.47

τὸ μὲν ἐμόν I. 8.38
ὁ κράτιστος Πα. 7B. 50.
τὸ πάντων ἔργων ἱερώτ[ατον] Pae. 8.74
τὸ δὲ μὴ Δὶ φίλτερον fr. 81 ad Δ. 2. τὸ κοινόν fr. 109. τὸ πάν fr. 140d. τὸ βιαιότατον fr. 169. 3.

b in apposition.
παῖς ὁ κισσοφόρος O. 2.27

ἄλσος ἁγνὸν τὸ τεὸν O. 5.12

θεῶν βασιλεὺς ὁ μέγας O. 7.34

καλλίνικος ὁ τριπλόος κεχλαδὼς O. 9.2

πλοῦτος ὁ λαχὼν ποιμένα O. 10.88

Χίρωνα τὸν ἀποιχόμενον P. 3.3

θύγατρες αἱ τρεῖς P. 3.97
“ Ζεὺς ὁ γενέθλιος ἀμφοτέροις” P. 4.167 καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῶν κόρῳ στείχοντα τὸν ἐχθρότατον φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ (Boeckh: μόρον codd.: τῷ ἐχθροτάτῳ μόρῳ Beck: alii alia) N. 1.65
ὁ Τελαμωνιάδας N. 4.47

λόγον Αἰακοῦ παίδων τὸν ἅπαντα N. 4.72
[ προπάτωρ ὁ σὸς (codd.: ὁ del. Boeckh) N. 4.89] ὅμιλος ἀνδρῶν ὁ πλεῖστος N.7.24.
ὡς παισὶ κλέος μὴ τὸ δύσφαμον προσάψω N. 8.37

ζωᾶς ἄωτον τὸν ἄλπνιστον I. 5.12

κόμπον τὸν ἐοικότ I. 5.24

Ζεὺς ὁ πάντων κύριος I. 5.53

λόγον τὸν ἐθέλοντα γενέσθαι Pae. 2.79

Ἀπόλλων ὁ χρυσοκόμας Pae. 5.41
Τέρπανδρός ποθ' ὁ Λέσβιος fr. 125. 1. θεὸς ὁ πάντα τεύχων βροτοῖς fr. 141. ἐσθὰς δ' ἀμφοτέρα μιν ἔχεν, ἅ τε Μαγνήτων ἐπιχώριος ἁρμόζοισα θαητοῖσι γυίοις, ἀμφὶ δὲ (where the τε δέ connection is irregular) P. 4.80

c c. part.
ὁ νικῶν O. 1.97

τὸ μέλλον O. 2.56

σοφὸς ὁ πολλὰ εἰδὼς φυᾷ O. 2.86

ὁ δὲ πάλᾳ κυδαίνων Ἔχεμος Τεγέαν O. 10.66

τῶν δὲ μελλόντων O. 12.9

τά τ' ἐσσόμενα O. 13.103

τῶν ἀπεόντων P. 3.20

τὰ ἐοικότα P. 3.59

ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχών P. 8.88

τό γ' ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ P. 9.93

ὁ δὲ χαμηλὰ πνέων P. 11.30

τὸ παρκείμενον N. 3.75

λόγον ὁ μὴ συνιείς N. 4.31

τὸ δὲ πὰρ ποδὶ ναὸς ἑλισσόμενον αἰεὶ κυμάτων N. 6.55

ὁ πονήσαις δὲ νόῳ I. 1.40

τὸ σεσωπαμένον I. 1.63

τῶν τότ' ἐόντων I. 4.27
ὁ δ' ἐθέλων τε καὶ δυνάμενος ἁβρὰ πάσχειν fr. 2. 1. τιν' ἄνδρα τῶν θανόντων fr. 4. τῷ παρέοντι fr. 43. 4.
τῶν γὰρ ἀντομένων Pae. 2.42

τὸ δ' εὐβουλίᾳ τε καὶ αἰδοῖ ἐγκείμενον Pae. 2.52

ὁ δὲ καλόν τι πονήσαις Pae. 2.66

τά τ ἐόντα τε κα[ὶ ] πρόσθεν γεγενημένα Pae. 8.83
ὁ δὲ μηδὲν ἔχων Παρθ. 1.. τὸ πεπρωμένον fr. 232.

4 c. inf., pro subs.
τὸ δὲ τυχεῖν O. 2.51

τὸ λαλαγῆσαι O. 2.97

τὸ διδάξασθαι O. 8.59

τὸ μὴ προμαθεῖν O. 8.60

τό γε λοιδορῆσαι O. 9.37

τὸ καυχᾶσθαι O. 9.38

τὸ δὲ παθεῖν P. 1.99

τὸ πλουτεῖν δὲ P. 2.56

καὶ τὸ σιγᾶν N. 5.18

ὦ Μέγα, τὸ δ' αὖτις τεὰν ψυχὰν κομίξαι οὔ μοι δυνατόν N. 8.44
τὸ δὲ φυγεῖν Δ... τὸ γὰρ πρὶν γενέ[σθαι (G-H, sed alia possis) Παρθ. 1. 20.

5 c. adv.

a pro subs.
τῶν γε νῦν O. 1.105

τὸ πόρσω δ' ἐστὶ σοφοῖς ἄβατον κἀσόφοις O. 3.44

νεότατος τὸ πάλιν ἤδη O. 10.87

τῶν πάροιθε P. 2.60

τὰ πόρσω P. 3.22

τῶν πάλαι P. 6.40

τῶν νῦν δὲ P. 6.43
ὁ δ' ἐχθρὰ νοήσαις ἤδη φθόνος οἴχεται τῶν πάλαι προθανόντων ( τῶν προθανόντων?) P. 2.56

b pro adv.
τὸ πολλάκις O. 1.32

ἀμφοτέροις ὁμοῖοι τοκεῦσι, τὰ ματρόθεν μὲν κάτω τὰ δ' ὕπερθε πατρός P. 2.48

εἶδον γὰρ τὰ πόλλ' ἐν ἀμαχανίᾳ ψογερὸν Ἀρχίλοχον P. 2.54

τὸ νῦν τε καὶ τὸ λοιπὸν P. 5.117
“ τὸ δὲ οἴκοθεν ἀντία πράξει” P. 8.51 “ τὸ πρῶτον” P. 9.41
τὸ πρίν P. 11.39

τό γέ νυν P. 11.44

τὰ πόλλ N. 2.2

τὸ πρῶτον N. 3.49

τὸ λοιπὸν N. 7.45
τὸ πάροιθε fr. 33d. 1. τίμαθεν γὰρ τὰ πάλαι τὰ νῦν τ' Παρθ. 2. 42.

6 c. subs. phrase.
τὸ δὲ φυᾷ κράτιστον ἅπαν O. 9.100

Ἰσθμοῖ τά τ' ἐν Νεμέᾳ O. 13.98

τὰ δ' Ὀλυμπίᾳ O. 13.101

τὰ δ' ὑπ ὀφρύι Παρνασσίᾳ O. 13.106

ἀνέχει τότε μὲν τὰ κείνων P. 2.89

τὸ πὰρ ποδός P. 3.60

τὰ δ' εἰς ἐνιαυτὸν P. 10.63

τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα P. 11.52

τὰ δ' οἴκοι μάσσον ἀριθμοῦ N. 2.23

Γαδείρων τὸ πρὸς ζόφον οὐ περατόν N. 4.69

τὰ μὲν ἀμφὶ πόνοις ὑπερώτατα N. 8.42

τὰ δ' ἄλλαις ἁμέραις πολλὰ μὲν ἐν κονίᾳ χέρσῳ, τὰ δὲ γείτονι πόντῳ φάσομαι N. 9.42

μακρὰ μὲν τὰ Περσέος ἀμφὶ Μεδοίσας Γοργόνος N. 10.4
τὸ δ' ἐκ Διὸς ἀνθρώποις σαφὲς οὐχ ἕπεται τέκμαρ as for what comes from Zeus N. 11.43 but cf. 2d supra.

7 ὁ αὐτός, the same
τωὔτ' ἐπὶ χρέος O. 1.45

μηνός τε τωὐτοῦ O. 13.38
ταὐτὰ δὲ τρὶς τετράκι τ' ἀμφιπολεῖν ἀπορία τελέθει (Σ: ταῦτα codd.) N. 7.104

8 fragg. ]
ογοι τῶν γε δε[ Pae. 6.176
ὁ μέγιστ[ος Πα. 7. a. 3.
τῷ δ[ Pae. 10.22
πολ]λὰ μὲν τὰ πάροιθ' τὰ δ α[ Παρθ. 2. 31. τὸ δ ἀλαθε[ ] κατέστα φάος[ ?fr. 337. 9.

Lexicon to Pindar > ὁ

Страницы

См. также в других словарях:

νερό — Χημική ένωση με τύπο Η2Ο. Υπάρχει στη φύση σε μεγάλες ποσότητες, σε υγρή, στερεή και αέρια κατάσταση. Κάθε μόριό του αποτελείται από δύο άτομα υδρογόνου και ένα οξυγόνου Στην αρχαία ελληνική και στην καθαρεύουσα λέγεται ύδωρ. Το ν. είναι βασικός … Dictionary of Greek
Μεξικό — Κράτος του νότιου τμήματος της Βόρειας Αμερικής. Συνορεύει στα Β με τις ΗΠΑ και στα Ν με την Μπελίζ και τη Γουατεμάλα. Βρέχεται στα Δ από τον Ειρηνικό ωκεανό και στα Α από τον κόλπο του Μεξικού.O ποταμός Pίο Γκράντε αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο… … Dictionary of Greek
Μάλι — Κράτος της δυτικής Αφρικής. Συνορεύει στα ΒΑ με την Αλγερία, στα Α με τη Δημοκρατία του Νίγηρα, στα Δ με τη Μαυριτανία και τη Σενεγάλη και στα Ν με τη Γουινέα, την Ακτή του Ελεφαντοστού και την Μπουρκίνα Φάσο.Χώρα αποκλειστικά ηπειρωτική, χωρίς… … Dictionary of Greek
ποταμός — Στη φυσική γεωγραφία είναι υδάτινο ρεύμα, που χαρακτηρίζεται από μία σχετική συνέχεια και σταθερότητα τροφοδοσίας και με τομή κοίτης, γενικά, αρκετά ομαλή. Συνήθως αντιδιαστέλλεται από τον χείμαρρο, που έχει πιο ανώμαλους και απότομους… … Dictionary of Greek
κίνα — Επίσημη ονομασία: Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας Έκταση: 9.596.960 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.284.303.705 κάτ. (2002) Πρωτεύουσα: Πεκίνο ή Μπεϊτζίνγκ (6.619.000 κάτ. το 2003)Κράτος της ανατολικής Ασίας. Συνορεύει στα Β με τη Μογγολία και τη Ρωσία, στα ΒΑ… … Dictionary of Greek
Ινδία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ινδίας Έκταση: 3.287.590 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.029.991.145 (2001) Πρωτεύουσα: Νέο Δελχί (12.791.458 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ασίας. Συνορεύει Α με το Μπαγκλαντές και τη Μυανμάρ (Βιρμανία), Β με την Κίνα και… … Dictionary of Greek
Αμερική — I (America) Μία από τις πέντε ηπείρους του πλανήτη μας· γεωγραφικά χωρίζεται σε τρία τμήματα, τη Βόρεια Α., την Κεντρική Α. (μαζί με τα νησιά της Καραϊβικής θάλασσας) και τη Νότια ή Λατινική Α. Πολιτικά, τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει η… … Dictionary of Greek
Καζακστάν — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία του Καζακστάν Παλαιότερη ονομασία: Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Καζακστάν (1925 91) Έκταση: 2.717.300 τ. χλμ. Πληθυσμός: 16.741.519 (2002) Πρωτεύουσα: Αστάνα (319.300 κάτ. το 1999)Κράτος της κεντρικής Ασίας.… … Dictionary of Greek
ακτή — Ζώνη ξηράς, που βρίσκεται στο όριο επαφής μεταξύ στεριάς και υδάτινων, ωκεάνιων ή θαλάσσιων μαζών. Οι α. δεν αποτελούν ένα γραμμικό όριο μεταξύ των δύο στοιχείων, αλλά τη ζώνη της αμοιβαίας επίδρασής τους και κυρίως του νερού πάνω στη στεριά… … Dictionary of Greek
αποχέτευση — Σύστημα υπονόμων και σωλήνων που χρησιμεύουν για να μεταφέρουν μακριά από ορισμένες ζώνες, ιδιαίτερα τις κατοικημένες, τα υγρά και καμιά φορά και τα στερεά απορρίμματα (λύματα). Διακρίνουμε δύο κατηγορίες υδάτων προς α., τα ακάθαρτα και τα νερά… … Dictionary of Greek
πόταμος — Στη φυσική γεωγραφία είναι υδάτινο ρεύμα, που χαρακτηρίζεται από μία σχετική συνέχεια και σταθερότητα τροφοδοσίας και με τομή κοίτης, γενικά, αρκετά ομαλή. Συνήθως αντιδιαστέλλεται από τον χείμαρρο, που έχει πιο ανώμαλους και απότομους… … Dictionary of Greek

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на английский

τὰ τῶν ὑδάτων ς

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на английский

τὰ τῶν ὑδάτων ς

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка: